محمدهادی یعقوبنژاد
چکیده
مقاله حاضر به مقوله علم و سازماندهی آن، و ارائه راهکاری متناسب با علوم انسانی ـ اسلامی میپردازد و درصدد پاسخ به این پرسش است که از منظر مدیریت، به عنوان عنصری فراگیر در سازماندهی هر نوع کار و محیط انسانی، برای مهندسی و سازماندهی علوم انسانی ـ اسلامی چه راهکاری میتوان ارائه کرد. از آنجا که علوم انسانی اسلامی به عنوان روح همه ...
بیشتر
مقاله حاضر به مقوله علم و سازماندهی آن، و ارائه راهکاری متناسب با علوم انسانی ـ اسلامی میپردازد و درصدد پاسخ به این پرسش است که از منظر مدیریت، به عنوان عنصری فراگیر در سازماندهی هر نوع کار و محیط انسانی، برای مهندسی و سازماندهی علوم انسانی ـ اسلامی چه راهکاری میتوان ارائه کرد. از آنجا که علوم انسانی اسلامی به عنوان روح همه علوم میتواند به علوم دیگر جهت دهد و آنها را علاوه بر شئون مادی در جنبههای معنوی انسانی نیز اثربخش سازد، شایسته است که به مثابه نیازی میانرشتهای مورد توجه قرار گیرد. از این رو لازم است به درستی و بر اساس اصول شناخته شده، سازماندهی و مدیریت شود تا زمینههای تحول و تولید علم به موقع را به دست دهد. مهندسی و مدیریت این علوم با استفاده از نظامهای دانشمدار و ابزارهای فناورانه، از جمله راهکارهای مهم و زیرساختیست که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است.
احمد پاکتچی
چکیده
با تکیه بر باور امروزی در علوم مختلف انسانی در خصوص رابطه میان زبان و فکر، گسترش روابط بینازبانی در تماس میان رشتههای مختلف علمی، ابزاری برای بسط اندیشه و افقهای نگاه است که علوم در اختیار یکدیگر قرار میدهند. بدین ترتیب، حساسیت زبان در ارتباط علوم دریافت میشود و از سوی دیگر، نگرانیها درباره صدماتی افزایش مییابد که ممکن است ...
بیشتر
با تکیه بر باور امروزی در علوم مختلف انسانی در خصوص رابطه میان زبان و فکر، گسترش روابط بینازبانی در تماس میان رشتههای مختلف علمی، ابزاری برای بسط اندیشه و افقهای نگاه است که علوم در اختیار یکدیگر قرار میدهند. بدین ترتیب، حساسیت زبان در ارتباط علوم دریافت میشود و از سوی دیگر، نگرانیها درباره صدماتی افزایش مییابد که ممکن است در اثر اختلال در روابط بینازبانی به وجود آید. توجه به برخی ویژگیهای زبان علمی، مانند تفاوت نهادن میان جنبههای تعیینی و تاریخی، در تنظیم این روابط بسیار حساس و تعیین کننده است و تعیینی انگاشتن مفاهیم تاریخی، یا عکس آن، ممکن است نتایج مخربی را در روابط میانرشتهای داشته باشد. برخی مطالعات زیربنایی، مانند دست یافتن به نوعی تبارشناسی زبانی از زبانهای علمی میتواند سلامت و ثمربخشی بیشتر برای مطالعات میانرشتهای را تضمین کند.