ORIGINAL_ARTICLE
اندیشه سیاسی بهمثابه دانشی میانرشتهای: روایتی دلالتی - پارادایمی
اندیشه سیاسی، آن نوع نظرورزی است که در رشتههای متعددی صورتبندی میشود. فلسفه سیاسی، ایدئولوژی سیاسی، الهیات سیاسی، و ادبیات سیاسی شاخصترین انواع اندیشه سیاسی هستند. اگر چه در یک سیر تاریخی «علم سیاست» به «علم قدرت» تبدیل شد، ولی اکنون بار دیگر برای دستیافتن به «زندگی خوب»، «سیاست اندیشی» به سرآغازهای خود باز گشته است. با توجه به چرخش معرفتی «علم سیاست» به اخلاق، از یکسو، و چرخشی که در مطالعات توسعه و علم اقتصاد به اندیشه هنجاری صورت گرفته است، از سوی دیگر، بهره بردن از تضمنات عملی اندیشه سیاسی، ضرورتی تاریخی بهنظر میرسد. در این مقاله، ابتدا به تحلیلها و نظریههای شاخصی که درباره چیستی اندیشه سیاسی ارایه شدهاند رجوع میشود، آنگاه روایت دلالتی _ پارادایمی بهعنوان شیوهای بدیل برای تبیین میانرشتهای اندیشه سیاسی ارایه میشود.
http://www.isih.ir/article_185_51f0f5fa2f5ee4f29f19a7141342d763.pdf
2015-06-29
1
22
10.7508/isih.2015.26.001
اندیشه سیاسی
دلالت
پارادایم
وضعیتی
بنیادین
هنجاری
راهبردی
تضمنی
عباس
منوچهری
manoocha@modares.ac.ir
1
دانشیار علوم سیاسی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس.
AUTHOR
آدمیت، فریدون (1375). تاریخ فکر از سومر تا یونان و روم. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
1
اسپریگنز، توماس (1370). فهم نظریههای سیاسی (ترجمۀ فرهنگ رجایی). تهران: آگاه.
2
اشتراوس، لئو (1373). فلسفه سیاسی چیست؟ (ترجمۀ فرهنگ رجایی). تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
3
بلوم. ویلیام تئودور (1373). نظریههای نظام سیاسی، کلاسیکهای اندیشۀ سیاسی و تحلیل سیاسی نوین (ترجمۀ احمد تدین). ۲ جلد. تهران: آران.
4
پارخ، بیکو (1383). فلسفه فلسفه سیاسی (ترجمۀ منصور انصاری). فصلنامه اندیشه سیاسی، 1(1)، 97-123.
5
پلامناتز، جان (1371). شرح و نقدی بر فلسفه اجتماعی و سیاسی هگل (ترجمۀ حسین بشیریه). تهران: نشر نی
6
طباطبایی، جواد (1373). زوال اندیشه سیاسی در ایران. تهران: کویر.
7
فیرحی، داود (1381). قدرت، دانش، و مشروعیت در اسلام. چاپ دوم. تهران: نشرنی.
8
معینیعلمداری، جهانگیر (1385). روششناسی نظریههای جدید در سیاست. تهران: دانشگاه تهران.
9
Dallmayr. F. (Eds.). (2010). Comparative Political Theory: An Introduction. Palgrave MacMillan.
10
Dodge, D., and Baird, D. H. (1975). Continuities and discontinuities in political thought. New York: John Wiley and Company.
11
Foucault, M. (1990). Politics, philosophy and culture: Interviews and other writings 1977-1984. New York: Routledge.
12
Habermas, J. (1963). Theory and praxi: sozialphilosophische studien. Neuwied: Luchterhand. (Viettel J., Trans.). (1974). Theory and Practice. Boston: Beacon.
13
Skinner, Q. et al. (1988). Meaning and context: Quentin Skinner and his critics. J. Tully (Ed.). Princeton: Princeton University Press.
14
Voegelin, E., Moulakis, A. (2001). World of the Polis. Columbia, Mo, London: University of Missouri Press.
15
Wolin, S. S. (1969). Political Theory as a Vocation. American Political Science Review, Vol. 63, No. 4. 1062-1082.
16
ORIGINAL_ARTICLE
اجتماع گرایی بهمثابه روش تحلیل: تلاشی برای بومی نگری در علوم اجتماعی
این مقاله سعی دارد ابعاد روششناختی اجتماعگرایی را بهعنوان یکی از رهیافتهای هنجاری علوم اجتماعی در تبیین پدیدههای سیاسی و اجتماعی بررسی کند. بدینسان در پی سؤال مؤلفههای روشی اجتماعگرایی چیست؟ اصول روششناختی و مفاهیم اصلی آن را از دیدگاه السدیر مکاینتایر به بحث میگذارد. اجتماعگرایان سنت را به جای گفتمان قرار میدهند. پنج مرحله ظهور، عقلانیت، گفتوگو، افول و احیای مجدد سنتهای فکری را بررسی میکنند. آنها سازهگرایان عرصه روششناختی هستند. سطح تحلیل آنها نه خرد و کلان بلکه محلی است و مکان و عقلانیت محیطی برای آنها اهمیت فراوان دارد. در عرصه جامعهشناسی نیز بر اجتماعات تأکید دارند و سیاست را در این عرصه جستجو میکنند. از نظر جامعهشناسی رهیافت فوق ناشی از افول تدریجی ایدئولوژیهای بسیج کننده، اعم از چپ و لیبرال در عرصه سیاسی، افول جنبشهای پرولتری و فرایندهای غیر سیاسی شدن در کشورهای اروپایی و تحولاتی نظیر جنبش سبزها، حامیان محیط زیست، جنبشهای فمینیستی و ... بوده است. کاربست این رهیافت به جای دیگر نظریات رویکردهای اثباتگرایی و هرمنوتیکی، بهنظر میرسد بتواند رهیافتی بومی را برای فهم و سیاستگذاری در جامعه متکثر ایرانی بهدست دهد و بهعنوان نظریهای میانرشتهای برای علوم انسانی بهکار آید.
http://www.isih.ir/article_186_8ecd401f66520b8829758382e8750d98.pdf
2015-06-29
23
56
10.7508/isih.2015.26.002
اجتماع گرایی
روش تحلیل
مک اینتایر
بومی نگری
علوم اجتماعی
ابراهیم
عباسی
abbassi_e@shirazu.ac.ir
1
استادیار علوم سیاسی، دانشگاه شیراز
AUTHOR
اخوانکاظمی، بهرام (1387). ارزیابی کاربرد هرمنوتیک در پژوهشهای سیاسی اسلامی. فصلنامه سیاست، 38(4)، 76-55.
1
آلغفور، محسن (1387). سنت فکری اسلام لیبرال. پایاننامه دکترا. گروه علوم سیاسی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی. دانشگاه تهران.
2
ایمان، محمدتقی (1393). فلسفه روش تحقیق در علوم انسانی. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
3
باوی، محمد (1377). وضعیت رشته علوم سیاسی در ایران. فصلنامه علوم سیاسی. 1(3)، 310-286.
4
بحرانی، مرتضی ( 1388). تحلیلی بر فلسفه امروزین علوم اجتماعی. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، 1(3)، 183-169.
5
براتعلیپور، مهدی (1384). شهروندی و سیاست نوفضیلتگرا. تهران: مؤسسه مطالعات ملی.
6
بردشا، لی (1380). فلسفۀ سیاسی هانا آرنت (ترجمۀ خشایار دیهیمی). تهران: طرح نو.
7
پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی (1385). جامعهگرایان و نقد لیبرالیزم. تهران: دفتر تبلیعات اسلامی.
8
حاج یوسفی، امیر محمد (1384) گونهشناسی روشهای مطالعه جامعهشناسی سیاسی ایران. فصلنامه پژوهشنامه علوم سیاسی، 1(1)، 117-97.
9
حسینی بهشتی، علیرضا (1380). بنیاد نظری سیاست در جوامع چند فرهنگی. تهران: نشر بقعه.
10
حسینی بهشتی، علیرضا (1383). جستارهایی در شناخت اندیشه سیاسی معاصر غرب. تهران: مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.
11
حسینی بهشتی، علیرضا (1377). پساتجددگرایی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
12
حقیقت، سید صادق (1385). روششناسی در علوم سیاسی. تهران: مفید.
13
زائری، قاسم (1384). بحران اخلاق مدرنیت و نظریه اخلاق مکاینتایر. فصلنامه راهبرد، 36، 466-455.
14
سیدامامی، کاووس (1386). پژوهش در علوم سیاسی: رویکردهای اثباتگرا، تفسیری و انتقادی. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
15
شهریاری، حمید (1384). فلسفه اخلاق در غرب. تهران: دانشگاه تهران.
16
عباسی، ابراهیم. (1388). رادیکالیسم اسلامی در ایران: ظهور و تحولات (پایاننامه دکترا). گروه علوم سیاسی. دانشکده حقوق و علوم سیاسی. دانشگاه تهران.
17
عباسی، ابراهیم (1393). حزب جمهوری اسلامی؛ مهمترین اجتماع اسلام انقلابی در ایران: تبارها و ریشهها. پژوهشنامه علوم سیاسی، 9(4)171-213.
18
غلامرضا کاشی، محمدجواد (1386). ظهور فلسفۀ سیاسی پسامتافیزیکی در قرن بیستم. فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، 10، 130-111.
19
فی، برایان (1384). پارادایمشناسی در علوم انسانی (ترجمۀ مرتضی مردیها). تهران: مؤسسه مطالعات راهبردی.
20
لیهی، مایکل (1384). آیا عدالت اجتماعی امکانپذیر است (ترجمۀ حمید پوررنگ و رزاقپور). فصلنامه راهبرد، 36، 534-495.
21
لیتل، دانیل (1373). تبیین در علوم اجتماعی: درآمدی به فلسفه علم الاجتماع (ترجمۀ عبدالکریم سروش). تهران: انتشارات صراط.
22
مکاینتایر، السدیر (1378). عقلانیت سنت. ترجمۀ مراد فرهادپور. ارغنون، 15، 204-181.
23
مارش، دیوید و استوکر، جری (1384). روش و نظریه در علوم سیاسی. ترجمۀ امیر محمد حاجی یوسفی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
24
معینیعلمداری، جهانگیر (1385). روششناسی نظریههای جدید در سیاست. تهران: دانشگاه تهران.
25
نیاکویی، امیر (1386). معرفی و بررسی کتاب: مسائل سیاست اجتماع گرایی. فصلنامه سیاست، 37(4)، 271-264.
26
واعظی، احمد (1378). جامعهگرایی و نسبت آن با لیبرالیسم و هرمنوتیک. فصلنامه علوم سیاسی، 11(41)، 30-9.
27
ویلکاکس، برایان (1384). کاربرد نظریه مک اینتایر در رشد آموزش و پرورش (ترجمۀ مجتبی کرباسچی و حمید پوررنگ). فصلنامه راهبرد، 36، 548-535.
28
هلد، دیوید (1384). مدلهای دموکراسی. ترجمۀ عباس مخبر. تهران: انتشارات روشنگران و مطالعات زنان.
29
Frazer, E. (1999). The problems of Communitarian Politics. Unity and conflict. Oxford University Press.
30
Macintyre, A. (1977). Epistemological crises, dramatic narrative & the philosophy of science. The Monist, 60(4), 453-472.
31
Macintyre, A. (1981). After virtue. London: Duckworth.
32
Macintyre, A. (1988). Whose Justice, which Rationality. London: Duckworth.
33
Sandel, M. (1982). Liberalism & the Limits of Justice. Cambridge: Cambridge University Press.
34
Taylor, C. (1985). Philosophical Papers, Philosophy & the Human Sciences. Vol.1, Cambridge: Cambridge University Press.
35
ORIGINAL_ARTICLE
چالشهای انجام مطالعات فرهنگی در ایران و افقهای پیشرو
در این مقاله چالشهای انجام مطالعات فرهنگی بهعنوان دانشی بینرشتهای نشان داده خواهد شد. در این تحقیق که از طریق مصاحبه گروهی با فارغالتحصیلان و مصاحبه فردی با متخصصان مطالعات فرهنگی انجام شده است، ابتدا تجربه زیسته ذیل دانشی بینرشتهای را بر اساس تجربه دانشجویان آن در سه دانشگاه «علامه طباطبایی»، «علم و فرهنگ» و «دانشگاه تهران» روایت میکند. سپس چالشها و غفلتهای مطالعات فرهنگی در ایران را بر اساس مصاحبههای فردی با متخصصان این رشته شرح میدهد و در نهایت در باب راههای برون رفت و آینده مطالعات فرهنگی بحث کرده و به داوری در باب دیدگاههای استخراج شده از مصاحبهها میپردازد.
http://www.isih.ir/article_187_747c878f3b42472eceae55cf45a8c02b.pdf
2015-06-29
57
79
10.7508/isih.2015.26.003
مطالعات فرهنگی
مطالعات بینرشتهای
پایاننامهمحوری
چالشهای نظری و روشی
بومیگرایی
عباس
کاظمی
av3kazemi@gmail.com
1
استادیار مطالعات فرهنگی، گروه مطالعات فرهنگی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم
LEAD_AUTHOR
محبوبه
حاج حسینی
m.hajhoseini@alumni.ut.ac.ir
2
کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشگاه تهران.
AUTHOR
بهار، مهری (1391). تاریخ شفاهی مطالعات فرهنگی در ایران، گزارش منتشر نشده.
1
ذکایی، محمدسعید و امین پور، مریم (1392). درآمدی بر تاریخ فرهنگی بدن در ایران. تهران: تیسا.
2
ذکایی، محمدسعید (1393). مطالعات فرهنگی دانشگاهی در ایران: دستاوردها، چالشها و افقها، فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران، 6(1)، 1-22.
3
رضایی، محمد، کاظمی، عباس و ناظر فصیحی، آزاده (1390). مطالعات فرهنگی و آینده علوم اجتماعی در ایران، مطالعات فرهنگی ایرانی: انواع و آسیبها. فصلنامه برگ فرهنگ، 23، 36-59.
4
سیف، حمیدرضا (۱۳۸۹). جنگ نرم در پوشش معنویتگرایی، مجله پگاه حوزه، شماره ۲۷۸، 6.
5
شهابی، محمود (1387). مطالعات فرهنگی در ایران. خردنامه، شماره 57، 56-57.
6
صدیقی، بهرنگ (1390). جامعهشناسی و مطالعات فرهنگی، تقابل، توافق یا تعامل (با نگاهی به روابط این دو در ایران). فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 7(24)، 11-38.
7
فکوهی، ناصر (1388). گفتوگو با ناصر فکوهی: ضرورت مطالعات بینرشتهای، بازیابی شده از وبسایت خبرگزاری مهر (به نقل از سایت انسان شناسی و فرهنگ http://anthropology.ir/node/1937).
8
مهیا، فاطمه (۱۳۸۹). جهانیشدن غربی و جنبشهای معنویتگرایی نوین، همایش اسلام، ارزشهای دینی و جهانیشدن، جامعه المصطفی العالمیه، واحد مشهد مقدس در:
9
http://jameatalhoda.blogfa.com/post-12.aspx.
10
Grossberg, L. (2010). Cultural studies in the future tense. Duck University Press -http://www.crossroads2010.org
11
مصاحبههای فردی با اساتید مطالعات فرهنگی
12
امیری، نادر. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، 28/4/91.
13
آزادارمکی، تقی. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، 20/4/91.
14
بهار، مهری. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، 15/02/93.
15
ذکایی، محمد سعید. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، 8/5/91.
16
شهابی، محمود. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، 8/3/92.
17
طالبی، ابوتراب. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، 25/4/91.
18
فاضلی، نعمتالله. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، 11/04/91.
19
فرجی، مهدی. مصاحبه فردی در باب مطالعات فرهنگی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، 25/4/91.
20
مصاحبههای گروهی با فارغالتحصیلان مطالعات فرهنگی
21
مصاحبه گروهی اول با دانشجویان و فارغالتحصیلان مطالعات فرهنگی، دفتر انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات، دانشگاه تهران، 20/5/93.
22
مصاحبه گروهی دوم با دانشجویان و فارغالتحصیلان مطالعات فرهنگی، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، 6/6/93.
23
ORIGINAL_ARTICLE
نقش و مفهوم «فضا» در بازآفرینی نظریه معماری و علوم اجتماعی
«فضا» از اواخر قرن نوزدهم و تا پیش از دهۀ 1960 در معماری کلیدواژۀ اصلی بود اما بهتدریج اهمیت نظری خود را در دانش معماری از کف داد. این تحول عمدتاً بهسبب فراگیرشدن نشانهشناسی پسامدرن و نظریات «مکان» در معماری بود. دانش اجتماعی اما مسیر برعکسی را طی نمود، در قرن نوزدهم، در آگاهی مدرن و بهواسطه تاریخیگری، فضا یکسره در انقیاد زمان درآمد، «مراحل» زمانی توسعه موردتوجه قرار گرفت، زمان خطی بود و فضا حاشیهای. در تمام این دوره مراد از «فضا»، فضای انتزاعی دکارتی/نیوتنی بود که نسبت به تاریخ، زمینه و جامعه خنثی و بیاثر بود و لذا در حیطه و بازۀ مطالعات علوم اجتماعی واقع نمیشد. در قرن بیستم اما فضامندی بهتدریج راه خود را به تحلیلهای اجتماعی گشود تا آنجا که تحولات اواخر قرن بیستم در این زمینه را «چرخش فضاوار» علوم اجتماعی نامیدند. در این مقاله ضمن بررسی این تحولات در هر دو عرصه در نتیجهگیری اشاره خواهدشد که با روی آوردن به یک هستیشناسی رابطهای در باب فضا و غنا یافتن آن از مطالعات میان و ترارشتهای، کلیدواژۀ فضا همچنان در نظریۀ معماری رهگشا خواهدبود و در رابطۀ آن با علوم اجتماعی نقشی میانجیگرانه خواهد داشت.
http://www.isih.ir/article_188_a510f864c770a6d95fd08baee94410a0.pdf
2015-06-29
81
99
10.7508/isih.2015.26.004
فضا
نظریۀ معماری
علوم اجتماعی
چرخش فضاوار
میانرشتهای و ترارشتهای
اسماعیل
ضرغامی
ezarghami@srttu.edu
1
دانشیار معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران
LEAD_AUTHOR
سیدمحمد
بهروز
sm.behrooz@srttu.edu
2
دانشجوی دکتری معماری، دانشکده شهرسازی و معماری، دانشگاه تربیت دبیر شهیدرجایی تهران.
AUTHOR
احمدوند، شجاع و حمیدی، سمیه (1392). چهار روایت در فهم معنای مطالعات میانرشتهای.فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، 6(21)، 1-31.
1
ریاضی، سیدابوالحسن (1392). شهر؛ پدیدهای میانرشتهای. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، 6(21)، 79-101.
2
صادقی شاهدانی، مهدی و اسماعیلی، محمدرضا (1389)، کاربرد رهیافتهای تلفیق در تبیین الزامات اسلامشناختی در نظریهپردازی اقتصاد اسلامی. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، 2(7)، 117-140.
3
فوکو، میشل (1387). مراقبت و تنبیه (ترجمۀ ناهید سرخوش و افشین جهاندیده). تهران: نشر نی.
4
گیدیون، زیگفرد (1365). فضا، زمان، معماری (ترجمۀ منوچهر مزینی). تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
5
لاتوکا، لیسا آرتور (1387). آموختن کار میانرشتهای. در سیدمحسن علویپور (تدوین و ترجمه)، مجموعه مقالات، چالشها و چشماندازهای مطالعات میانرشتهای (163- 214). چاپ اول، تهران: انتشارات پژوهشکدۀ مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
6
نوربرگشولتز، کریستین (1353). هستی، فضا، معماری (ترجمۀ محمدحسن حافظی).تهران: تهران.
7
نوربرگشولتز، کریستین (1386). معنا در معماری غرب (ترجمۀ مهرداد قیومی بیدهندی).تهران: فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران.
8
نوربرگشولتز، کریستین (1388). روح مکان (ترجمۀ محمدرضاشیرازی). تهران: رخداد نو.
9
Choi, B., & Pak, A. (2006). Multidisciplinarity, interdisciplinarity and transdisciplinarity in health research, services, education and policy: 1. Definitions, objectives, and evidence of effectiveness. Clinical and investigative medicine. Medecine clinique et experimentale, 29(6), 351-364.
10
Collins, P. (1965). Changing ideals in modern architecture. London: Faberand Faber.
11
Cresswell, T. (2009). Place.In N. Thrift, & R. Kitchen (Eds.), International Encyclopedia of Human Geography. Vol. 8, pp. 169-177, Oxford: Elsevier.
12
De Certeau, M.(1984) The practice of everyday life. University of California Press: Berkeley.
13
Forty, A. (2000). Words and buildings: a vocabulary of modern architecture (Vol. 268): Thames & Hudson London.
14
Frampton, K. (1983). Prospects for a critical regionalism. Perspecta, 20, 148.
15
Gieryn, T. F. (2000). A space for place in sociology. Annual review of sociology, 463-496.
16
Heynen, H. (2013). Space as receptor, instrument or stage: Notes on the interaction between spatial and social constellations. International Planning Studies, 18(3-4), 342-357.
17
Jameson, F. (2003). Future city. New Left Review, 6. 80-5.
18
Jencks, C. (1978). The language of post-modern architecture. London: Academy Editions.
19
Koolhaas, R. (2006). Junkspace, Quodlibet, Macerata.
20
Latour, B., & Yaneva, A. (2008). Give me a gun and I will make all buildings move: An ANT’s view of architecture. Explorations in architecture: Teaching, design, research, 80-89.
21
Lefebvre, H. (1991). The production of space (Vol. 142): Oxford Blackwell.
22
Madanipour, A. (2013). Researching Space, Transgressing Epistemic Boundaries. International Planning Studies, 18(3-4), 372-388.
23
McGrane, B. (1989). Beyond anthropology: society and the other: New York:Columbia University Press.
24
Moholy-Nagy, L., & Hoffman, D. M. (1949). The New Vision, 1928: And, Abstract of an Artist: Wittenborn, Schultz, Incorporated.
25
Murdoch, J. (2005). Post-structuralist geography: a guide to relational space. London: Sage.
26
Newman, O. (1972).Defensible space. Crime prevention through urban design. London: MacMillan
27
Soja, E. W. (1996). Thirdspace: journey to Los Angeles and other real-and-imagined places.Oxford: Blackwell Publishing.
28
Soja, E. W. (2008) Taking space personally. In The Spatial Turn: Interdisciplinary Perspectives. Barney Warf and Santa Arias (Eds.). New York and London: Routledge, 11-34.
29
Stanek, L. (2011). Henri Lefebvre on space: Architecture, urban research, and theproduction of theory. Minneapolis: University of Minnesota Press.
30
Tschumi, B. (1996). Architecture and disjunction. MIT press, Cambridge MA.
31
Venturi, R., Brown, D. S., & Izenour, S. (1972). Learning from Las Vegas. Cambridge, MA: MIT press.
32
Warf, B., & Arias, S. (2008). The spatial turn: Interdisciplinary perspectives. London: Routledge.
33
Zevi, B. (1957). Architecture as space. New York: Horizon Press.
34
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه ساخت اجتماعی حوادث ناشی از کار (مطالعه موردی کارگران معادن زغال سنگ منطقه کوهبنان کرمان و طبس)
در علوم ایمنی، حادثه رویدادی ناخواسته و غیر برنامهریزی شدهاست که بهصورت یک یا چند واقعه متوالی بهواسطه اعمال ناایمن شرایط ناایمن یا هر دو به وجود میآید. بهرغم رشد فزاینده علوم ایمنی در دهههای اخیر، مفهوم حادثه همچنان بهعنوان پدیدهای غیراجتماعی، خنثی و فاقد معنا تعریف میگردد که بهطور ناخواسته و غیر برنامهریزی شده توسط کارگران یا ماشینآلات به وجود میآیند. بخش قابلتوجهی از تحقیقات انجام شده دراین زمینه، به پیروی از سنت همهگیرشناسی و روانشناسی رفتارگرا با تقلیل مسئله ایمنی و بهداشت کار به موضوعی صرفاً فنی و تخصصی بر نقش عوامل فردی خطر و خطای انسانی در وقوع حوادث تأکید میکنند. بیتوجهی این مطالعات به بسترهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی وسازمانی در تحلیل حوادث و عدم بهرهگیری از یافتههای میانرشتهای باعث گردیده تا گزارشهای مذکور صرفاً به ارایه فهرستی از عوامل خطر و توزیع آماری حوادث برحسب متغیرهای کمی و جمعیتشناختی اکتفا نموده و در نتیجه نسبت به فرایند ساخت اجتماعی حوادث و ماهیت پرابلماتیک مفهوم حادثه اجتناب نمایند. از این رو، پژوهش حاضر درصدد است تا با استفاده از ظرفیت دیگر رشتههای علمی، نظیر جامعهشناسی انتقادی و اقتصاد سیاسی محدویتهای علوم ایمنی و رویکردهای متعارف فنی و تخصصی آن را در تبیین یکجانبه و تکبعدی حوادث ناشی از کار نشان دهد. بهمنظور دستیابی به این هدف، در پژوهش حاضر، از روششناسی کیفی بهعنوان روششناسی غالب و از روش مردمنگاری انتقادی جهت انجام عملیات تحقیق و متعاقباً از روش تحلیل موضوعی جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شده است. یافتههای بهدست آمده در این پژوهش شامل هفت مقولۀ عمده است که در قالب چرخه ساخت اجتماعی حوادث نشان داده شده است. درمجموع، نتایج این تحقیق نشان میدهد که حوادث ناشی از کار، بیش از آنکه به دلیل بیاحتیاطی و ویژگیهای فردی و روانشناختی کارگران باشد، از شرایط حاکم بر سازمان کار، روابط نابرابر قدرت و تجارب کارگران از محیط کار ناشی میشود.
http://www.isih.ir/article_189_c7d6a9a5449080b3076ae3a4d7289a78.pdf
2015-06-29
101
126
10.7508/isih.2015.26.005
ساخت اجتماعی حوادث
حوادث ناشی از کار
مردم نگاری انتقادی
معادن زغال سنگ
مجید
موحد مجد
1
دانشیار جامعه شناسی، دانشگاه شیراز
LEAD_AUTHOR
عباس
گرگی
abbasgorgi@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری جامعه شناسی دانشگاه شیراز
AUTHOR
ابراهیم پورسامانی، جمشید (1383). بررسی هزینههای ناشی از حوادث کار درصنایع تولیدی، ماهنامه کار و جامعه، 54، 56-60.
1
امیدواری، منوچهر و نوروزی، ساجد (1391). بررسی و تحلیل حوادث شغلی و صنعتی، با بهرهمندی از شاخصها و معیارهای سنجش و ارزیابی عملکرد ایمنی. تهران: انتشارات مدیریت صنعتی.
2
حاتمی، محمدرضا و روشنچشم، حامد (1391). رویکرد میانرشتهای در حوزه علوم انسانی با تأکید بر اندیشه هابرماس. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، 5(1)، 99-115 .
3
حلوانی، غلامحسین و همکاران (1389). بررسی حوادث ناشی از کار در کارگاههای تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی، فصلنامه سلامت کار ایران، 7(3)، 31-25 .
4
مارکس، کارل (1867). سرمایه. ترجمۀ ایرج اسکندری (1379). تهران: انتشارات فردوس.
5
محمدپور، احمد (1390). روش تحقیق کیفی ضد روش2 مراحل و رویههای عملی در روششناسی کیفی. تهران: انتشارات جامعهشناسان.
6
محمدفام، ایرج و همکاران(1387). ارزیابی رابطه رفتارهای ناایمن با حوادث شغلی در یک شرکت خودروسازی، فصلنامه سلامت کار ایران، 5(3و4)، 50-44.
7
مقدس، علیاصغر و همکاران(1387). بررسی اپیدمیولوژیک حوادث حین کار در شهرستان سمنان، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، 10(2)، 95-100.
8
مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی (1393). گزیدههای آماری، شماره 18.
9
Abrahamsson, L., & Somerville, M. (2005). Safety, learning and masculinity in the Australian coal mines. Paper presented at From grounded skills to sky-qualifications, Kiruna, Sweden.
10
Abrahamsson, Lena and Somerville, Margaret. (2005, August). Safety, learningand masculinity in the Australian coal mines. Paper presented at conference from grounded skills to sky-qualifications. Luleå University of Technology.
11
Barnetson, B. (2010). The political economy of workplace injury in canada. Edmonton, AB: Athabasca University Press.
12
Bernardi, A. (2011).Occupational health and safety in organisations: applying Amarty Sens Capability Approach and Organizational Climate. in Vulnerable Workers: Health, Safety and Well-Being.England:Gower Publishing Limited.
13
Breslin, F. C., Plizer, J., MacEachen, E., Morronigiello, B., and Shannon, H. (2007). Workplace Injury or ‘‘Part of the Job’’? Towards a gendered understanding of injuries and complaints among young workers, Social Science & Medicine, 64(4), 782–793.
14
Carspecken, P. F. (1996). Criticalethnographyineducational research: A Theoretical and Practical Guide. New York: Routledge.
15
Catino, M. )2008). A review of literature: Individual blame Vs. organizational function logics in accident analysis, Journal ofContingenciesandCrisis Management, 16(1), 53-62.
16
Chin, P., DeLuca, C., Poth, C., Astrom, I., Hutchinson, N., & Munby, H. (2010). Enabling youth to advocate for workplace safety. Safety Science, 48, 570-579.
17
Curtis, S. (2004). Health & inequality, geographical perspectives. London: Sage publications Ltd.
18
Dejoy, D. M. (2005). Behavior change versus culture change: Divergent approaches to Managing workplace safety. Safety Science, 43, 105-129.
19
Dekker, S. (2007). Just culture: Balancing safety and accuntability. Aldershot, Hampshire, England: Ashgate Publishing.
20
Dekker, S. (2015). Safety differently,human factor for a new era. London: Taylor & Francis Group CRC Press.
21
Galli, E. (1999). Sociological case study of occupational accident in the Brazilian petrochemical industry. Accident Analysis and Prevention, 31, 297-304.
22
Heiner, R. (2002). Social problems: an introduction to critical construction. New York: Oxford University Press.
23
Jason J W. & Hine, J. (2009). Workwith young people: Theory and policy for practice. London: Sage publication.
24
Kawabata, M. (2009). Social construction of health Inequalities: A critical ethnography on day labourers in Japan (Doctoral Thesis). University of Toronto. Retrived from https://tspace.library.utoronto.ca/handle/1807/17780.
25
Kelley, D. (1996). A sociological approach to ameliorating Worker Injuries the Potential of Worker Participation. Humanity & Society, 20(2), 44-57.
26
Laflamme, L., Menckel, E. & Lundholm, L. (1996). The age-related risk of occupational accidents: The case of swedish iron-oreminers. Accident. Analysis and Prevention, 28(3), 349-357.
27
Matthewman, S. (2012). Accidentology: Toward a sociology of accidents and disasters. International and multidisiplinary. Journal of Social Sciences, 1(2), 193- 215.
28
Mythen, G. & Walklate, S. (2006). Beyond the risk society: Critical reflections on risk and human security. London: Open University Press.
29
Nichols, T. (1997). The sociology of industrial injury. London: Mansell.
30
Osha Fact Sheet (2005). Young Workers. Retrived from: https://www.osha.gov/OshDoc/data_YoungWorkers/osha_fact_young_workers.pdf
31
Polanyi, M., McIntosh, T., & Kosny, A. (2005). Understanding and improving the health of workers in the new economy: A call for a participatory dialogue-based approach to work-health research, Critical Public Health, 15(2), 103-119.
32
Salminen, S. (2004). Have young workers more injuries than older ones? An international literature review. Journal of Safety Research, 35, 513–521.
33
Sandelowski, M. (1993). Theory unmasked: The uses and guises of theory in qualitative research. Research in Nursing &Health, 16, 213-218.
34
Taylor, D. H.(1981). The hermeneutics of accidents and safety. Ergonomics, 24(6), 487-495.
35
Tharaldsen J. E. and Knut, H. (2009). Culture and behavioural perspectives on safety towards a balanced approach. Journal of Risk Research, 12(3-4), 375-388.
36
Treiber, L. A. (2005). Workplace organization labor process control and occupational health (Doctoral Thesis). Nort Carolina State University. Retrived from http://repository.lib.ncsu.edu/ir/handle/1840.16/3245.
37
Walters, D. & Nichols, T. (2007). Worker representation and workplace health and safety. Basingstoke: Palgrave Macmillan.
38
ORIGINAL_ARTICLE
الگوی استفاده از اینترنت در طراحی برنامه های پس از مدرسه
این پژوهش چگونگی استفاده از اینترنت را توسط دانشآموزان سال سوم راهنمایی تحصیلی شهر تهران در سال92-1391مورد بررسی قرار داده است. در این چهار چوب با انجام نیاز سنجی، نیازهای نوجوانان ایرانی در محیطهای مجازی و فضای اینترنت شناسایی و مورد بررسی قرار گرفت. بدینمنظور از پرسشنامه محقق ساخته و نیز مصاحبه با متخصصان و صاحبنظران در حوزههای برنامهریزی درسی، تکنولوژی آموزشی، برنامهریزی آموزشی و فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اساس رویکرد میانرشتهای استفاده گردید. در نهایت نیازهای دانشآموزان بر اساس روش تحلیل عاملی به دو عامل دانش و مهارت و ویژگیهای فردی _ اجتماعی تفکیک شده است والگوی استفاده از اینترنت شامل عوامل فراغتی و دسترسی به اطلاعات و منابع طراحی و ارایه شد. همچنین بر اساس نتایج مشخص شد این عوامل اثر مستقیمی بر ویژگیهای شبکه ندارد و این تأثیر در رابطه با عوامل فراغتی از طریق محل برنامهها صورت میپذیرد.بیشترین علاقهمندی دانشآموزان در اینترنت به دانلود فیلم و آهنگ و سپس بازیهای بر خط و برنامههای تفریحی اشاره دارد که لزوم توجه برنامهریزان را به تهیه و ارایه فیلم و بازیها و برنامههای آموزنده، علمی و تفریحی _ آموزشی مشخص مینماید.
http://www.isih.ir/article_190_cf9f36431b55d427db3470027492f514.pdf
2015-06-29
127
147
10.7508/isih.2015.26.006
نوجوان
الگوی استفاده از اینترنت
شبکه
نیاز سنجی و فضای مجازی
طاهره
شاه جعفری
moshaveran_ertebati.amoozeshi@yahoo.com
1
دانشجوی دکترای برنامه ریزی آموزش از راه دور، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
حسین
ابراهیمآبادی
h.ebrahima@gmail.com
2
استادیار آموزش الکترونیکی و روان شناسی تربیتی، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم
AUTHOR
محمدهاشم
رضائی
m.h_rezaee@yahoo.com
3
دانشیار روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
AUTHOR
عیسی
ابراهیمزاده
ebrahimzissa@pnu.ac.ir
4
دانشیار روان شناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه پیام نور
AUTHOR
ابراهیمی، مرتضی (1393). بررسی ضرورتهای مطالعات میانرشتهای در حوزه علوم انسانی. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی. 6(2)، 19-32.
1
اکبری، محمدعلی (1385). بزهکاری در نوجوانان و راههای پیشگیری، قابلبازیابی در: www.emtedaderah.persianblog.ir
2
ابراهیمآبادی، حسین (1389). آموزش و یادگیری در محیط وب. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
3
ابراهیمی، مرضیه (1389). درباره آموزش مجازی. آموزشی از نوع دیگر قابل بازیابی در: www.karduk.blogfa.com
4
تابش، یحیی (1388). مدلی برای توسعه و کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدرسه. تهران: دانشگاه صنعتی شریف.
5
حداد، وادی و الکساندر دارکسار (1386). فناوری برای آموزش، قابلیتها، پارامترها و چشماندازها. ترجمه محمدرضا سرکارارانی و علیرضا مقدم. نشر نی، چاپ دوم.
6
خلیلزاده، سجاد (1391). مبانی فضای مجازی، دهکده جهانی. قابل بازیابی در: www.mahdimasnabadi .blogfa.com
7
عاملی، سعیدرضا (1388). زمان مجازی تحول در نهادهای مجازی. تهران: مؤسسه انتشارات بعثت.
8
عاملی، سعیدرضا (1385). ارزیابی فضای مجازی ایرانی، مجموعه مقالات دانشجویی، تهران: نشر دانشگاه تهران و شورای عالی اطلاعرسانی.
9
کلاین، پل (1380). راهنمای آسان تحلیل عاملی (ترجمۀ صدرالسادات و اصغری مینایی). تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها.
10
گرانمایهپور، علی (1390). دغدغههای خانوادههای ایرانی در محیط اینترنت. مصاحبه با ایستنا. (12/13/2011). قابل بازیابی در: forum.opda.ir/archive/index.php/
11
واجاری، طلعت و فتحی واجارگاه، کوروش (1388). دانشگاههای مجازی بینالمللی رویکردی بینالمللی بینرشتهای در آموزش عالی. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی. 1(3)، 67-96.
12
Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2007). Using Multivariate statistics (5th ed.). Booston: Pearson Education.
13
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی دیدگاههای روانشناختی عطار براساس مکتب انسانگرایی با رویکرد میانرشتهای
مکتب انسانگرایی در قرن بیستم با دیدگاههای راجرز و مزلو به روانشناسان معرفی شد. این مکتب به بررسی نیازهای آدمی و گرایشهای فطری او پرداخته است. آرمان شهر، تجربیات اوج و والا، تجربیات دینی، انگیزههای متعالی و طبیعت انسان از جمله نظریات مزلو و راجرز است. عطار یکی ازبزرگترین عرفای مسلمان قرن 6 و 7 نیز در غزلیات خود بر اساس آموزههای اسلام به بررسی این امور پرداخته و ضمن بیان آنها به تحلیل و تبیین این موضوعات همت گمارده است. با کاربرد نظریات انسانگرایان میتوان بسیاری از اندیشههای عطار را تبیین کرد و دریافت که وی نیز بهنظریهپردازی در این زمینه پرداخته است. در واقع آشکار میشود عطار مانند بسیاری دیگر از عارفان در تعلیمات خویش به مباحث روانشناختی روی آورده که دریافت و استخراج این نظریات نیازمند پژوهشهای جدی متخصصان علم روانشناسی بر روی متون ادبی است. از طرف دیگر برای تفسیر بسیاری از اندیشههای عرفانی آشنایی با نظریات گوناگون روانشناسی ضرورت دارد. در این پژوهش که به شیوه توصیفی _ تحلیلی انجام گردیده است کوشش میشود با بهکارگیری نظریات انسانگرایان درباره نیازهای انسان، انسان کامل، تجربیات اوج و انگیزههای متعالی نظریات عطار تبیین گردد.
http://www.isih.ir/article_191_0e981fa893ad1e5a65d7f7fd384f6964.pdf
2015-06-29
149
168
10.7508/isih.2015.26.007
عطار
مزلو
راجرز
مکتب انسان گرایی
میان رشته ای
زهره
نجفی
z.najafi@ltr.ui.ac.ir
1
استادیار زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
مهنوش
مانی
mahnoushmani@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
مهرداد
کلانتری
Kalantari_m@yahoo.com
3
دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی دانشگاه اصفهان.
AUTHOR
اتو، رودولف (1380). مفهوم امر قدسی: پژوهشی درباره عامل غیرعقلانی مفهوم الوهیت و نسبت آن به عامل عقلانی (ترجمه همایون همتی). تهران: نقش جهان.
1
پراودفوت، وین (1383). تجربه دینی (ترجمه عباس یزدانی). قم: طاها.
2
پورنامداریان، تقی. (1390). دیدار با سیمرغ. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
3
جیمز، ویلیام (1372). دین و روان (ترجمه مهدی قانئی). تهران: سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
4
روضاتیان، سید همریم؛ میرباقری فرد، سیدعل یاصغر و مانی، مهنوش (1391). نقد و تحلیل کهن الگوی سایه با توجه به مفهوم نفس در عرفان. نشریه ادب و زبان، 32، 103-85.
5
زرین کوب، عبدالحسین (1386). با کاروان حله. تهران: انتشارات علمی.
6
زرین کوب، عبدالحسین (1378). صدای بال سیمرغ. تهران: سخن.
7
سراج، ابونصر عبدالله بن علی (1381). اللمع فیالتصوف (ترجمه مهدی محبتی). تهران: اساطیر.
8
سعدی شیرازی، مصلحالدین. (1379). بوستان (تصحیح: غلامحسین یوسفی). تهران: خوارزمی.
9
شجیعی، پوران (1373). جهانبینی عطار. تهران:نشر ویرایش.
10
شعبانی، بختیار؛ بابادی، امین (1393). تکثر رشتهای؛ علیه فهم رایج از همکاری رشتهها. فصلنامه مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، 7(1)، 25-1.
11
شکرشکن، حسن و دیگران (1377). مکتبهای روانشناسی و نقد آن. تهران: سمت.
12
شولتز، دوان (1384). نظریههای شخصیت (مترجمان: یوسف کرمی و دیگران). تهران: نشر ارسباران.
13
شمشیری، بابک (1391). عرفان اس المی و دلالت آن در حیطههای روانشناسی ازدواج و خانواده. روشها و مدلهای روانشناختی، 2(10). 94-81.
14
عطار نیشابوری، فریدالدین محمد (1366). دیوان (تصحیح: تقی تفضلی). تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
15
عطار نیشابوری، فریدالدین محمد (1384). منطقالطیر (تصحیح: محمدرضا شفیعی کدکنی). تهران:سخن.
16
فروزانفر، بدیعالزمان (1374). شرح احوال و نقد آثار عطار. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
17
قاضی شکیب، نعمتالله (1371). بهسوی سیمرغ. تهران: انتشارات سکه.
18
قبادی، حسینعلی و دیگران (1390). پیامهای جهانی عطار برای مشکلات فکری انسان معاصر. پژوهشنامه ادبیات تعلمی، 11، 110-87.
19
کشفی، منصور (1374). بازتاب شعر و عرفان بر روان آدمی. تهران: نشر راهگشا.
20
کلاهدوزان، اکبر (1392). بررسی تحلیلی مفاهیم شکر، بخشش، مراقبه و سکینه قلب در متون منثور عرفانی (تا قرن هفتم). با رویکرد روانشناسی معنویگرا (پایاننامه دکتری). دانشگاه اصفهان.
21
مانی، مهنوش (1389). رویا در عرفان و روانشناسی در متون منثور عرفانی تا قرن هفتم هجری (پایاننامه کارشناسی ارشد). دانشگاه اصفهان.
22
مزلو، آبراهام (1367). انگیزش و شخصیت (ترجمه: احمد رضوانی). مشهد: نشر آستان قدس رضوی و معاونت فرهنگی.
23
مزلو، آبراهام (1387). مذاهب، ارزشها و تجربههای والا (ترجمه: علیاکبر شاملو). تهران: نشر آگه.
24
ملکیان، مصطفی (1380). راهی به رهایی: جستاری در باب عقلانیت و معنویت. تهران: موسسه نگاه معاصر.
25
مولوی، جلالالدین (1384). مثنوی معنوی (تصحیح: محمد استعلامی). تهران: سخن.
26
میرمحمدی، اکرمالسادات (1389). مقایسه تحلیلی خوف و رجاء در عرفان اسلامی و ترس و امید در روانشناسی (پایاننامه کارشناسی ارشد). دانشگاه اصفهان.
27
همدانی، عینالقضات (1373). تمهیدات (تصحیح عفیف عسیران). تهران: منوچهری.
28