نویسندگان
1 دکترای برنامه‌ریزی درسی در آموزش عالی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
2 عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
3 عضو هیأت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران، ایران.
4 عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم، تهران، ایران.
چکیده
هدف این مقاله معرفی نوعی دانش تلفیقی و میانرشتهای برای تدریس دانشگاهی است. این دانش تلفیقی خاص از دانش تعلیم و تربیت و محتوای تخصصی است که مدرس قرار است آن را تدریس کند و به آن دانش محتوایی-تربیتی می‌‌گویند. با آن‌‌که این دانش، اثر گذارترین دانش تدریس شناخته شده است که قادر است گفتمان تدریس دانشگاهی را تخصصی کند، هنوز ماهیت آن در برنامه درسی آموزش عالی در پرده ابهام است. علت این ابهام در ماهیت میانرشتهای این نوع دانش است. در این مقاله، به کالبد شکافی این نوع دانش که ماهیتی تلفیقی دارد پرداخته می‌‌شود. به این منظور، موضوع ریاضی به عنوان مورد مطالعاتی تدریس انتخاب شده است. داده‌‌های این پژوهش از 27 نفر از مدرسان ریاضی دانشگاه که در طیفی از تازه کار تا استادانی با سابقه بیش از 30 سال تدریس بوده‌‌اند از طریق مصاحبه نیمه ساختاری و مشاهده جمع‌آوری شده است. داده‌‌ها از طریق کدگذاری و مقوله بندی تحلیل شدند و نتایج نشان از یک الگو با چهار مقوله بود. این الگو قابلیت گفتمان بیشتری در خصوص این دانش و تدریس دانشگاهی فراهم می‌‌آورد. به علاوه آن‌‌که می‌‌تواند چارچوب مناسبی جهت طراحی رشته‌‌های میانرشتهای که حاصل از تلفیق دو دانش تعلیم و تربیت و حوزه‌‌های تخصصی مانند ریاضی و علوم هستند، فراهم آورد.
کلیدواژه‌ها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله