پس از آنکه دانش ادبیّات تطبیقی، چالشها و محدودیّتهای خاص مطالعات تاریخی - فرهنگی و جریان اثبات‌گرایی تأثیر و تأثّر مکتب فرانسه را پشت سر گذراند، مطالعات میانرشتهای از سوی رماک و ولک به عنوان قلمروی نوین در این حوزه مطرح گردید. این عرصهی پژوهشی تازه، پایانی بر تک‌گویی، انزوا و تجزیه گرایی علوم انسانی، بویژه ادبیّات، در پیوند با دیگر هنرها و دانشهای بشری (موسیقی، نقاشی، عکاسی، سینما، فلسفه، سیاست، جامعه شناسی و ...) بوده و ادبیّات را به عنوان مادّهای برای دیگر هنرها، دانشها، گفتمانها و معارف بشری تبدیل نموده است. نگارندهی این جستار، ضمن بررسی «چرایی» پیدایش مطالعات میانرشتهای در حوزهای ادبیّات تطبیقی، به نقد و تحلیل «چگونگی» پژوهشهای روش‌مند در این قلمرو نیز پرداخته است. از این رو، برای تحلیل کمی و کیفی استنادهای پژوهش، برخی از پژوهشهای تطبیقی این قلمرو نیز مورد نقد و ارزیابی و استناد قرار گرفته است.
Comparative literature: From Historical-cultural to Interdisciplinay Studies
چکیده [English]
After passing the different limitations, historical-cultural limitations, an approving movement of French school, estudes transversals have been justified by Remak and R. Wellek as a novice field for comparative literature. The field produces a new region, the end of monologue, solitude, the analysis of human science, especially literature, other arts relating to human science(music ,drawing ,taking picture, cinema, philosophy, politics sociology…),therefore literature provides material for other arts, knowledge, discourse, and human mystery.The author is to examine why estudes transversals of comparative literature turns into the criticism of methological study, hence some of comparative studies have been documented in order to examine the quality and quantity.
کلیدواژه ها [English]
Comparative Literature, Historical-Cultural Studies, Estudes Transversals, Criticism, Knowledge, Art
ابتدای صفحه
