نوع مقاله : مقاله علمی ـ پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور.

چکیده

تبیین مسائل اجتماعی، به دلیل پیچیدگی و زوایای بسیار آن، مستلزم رویکردی بین‌رشته ­ای و یکپارچه‌نگر است. از این رو بررسی الگوهای فرهنگی، متضمن تلفیق رویکردهای روان‌شناختی و جامعه‌شناختی است. الگوهای فرهنگی فردگرایی ـ جمع­ گرایی تعیین‌کننده نوع ارتباط فرد با جامعه و میزان مشارکت در فعالیت­ های اجتماعی به شمار می­ روند که به تبع آن سطوح متفاوتی از سلامت اجتماعی را رقم می­ زنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش پیش‌بین فردگرایی ـ جمع‌گرایی افقی و عمودی در سلامت اجتماعی دانشجویان است. در یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی، 300 دانشجو (شامل 159 دختر و 141 پسر) با میانگین سنی 83/28 و انحراف استاندارد 8/6 با روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه­ ای انتخاب شدند و توسط پرسش‌نامه سلامت اجتماعی (کیزز و شاپیرو، 2004) و مقیاس فردگرایی ـ جمع‌گرایی (تریاندیس و همکاران، 1988) مورد ارزیابی قرار گرفتند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ­ها از روش­های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد که جمع‌گرایی عمودی و فردگرایی افقی پیش‌بینی کننده سلامت اجتماعی‌ست. دلالت­ های یافته­ ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها

CAPTCHA Image