مسائل و مشکلات اجتماعی، گسترش دانش‌ها و پیشرفت فناوری‌‌های جدید نیاز برای راه‌اندازی رشته‌‌های میان‌رشته‌ای را مضاعف کرده است. در چهل سال گذشته، این گونه رشته‌‌ها دستاوردهای چشمگیری را برای جوامع به ارمغان آورده است و پژوهشگران نیز روش‌‌هایی را برای ترکیب علاقه‌مندی‌‌های علمی، بینش‌‌ها، و مهارت‌‌های گسترده طراحی کرده‌اند. چنین بوده است که اعضای هیئت علمی و دانشجویان به طور افزایشی، به سوی این گونه رشته‌‌ها جذب شده‌اند. این مقاله ضمن بررسی ماهیت مفهومی و بیان برخی تجربیات، به نقاط قوت و ضعف این گونه رشته‌‌ها می‌پردازد. در پایان، پیشنهادهایی برای راه‌اندازی رشته‌‌های میان‌رشته‌ای می‌شود.
ابتدای صفحه
