گونه‌شناسی مفهومی عدالت در نظریه‌های برنامه‌ریزی شهری در چهارچوب رویکردی میان‌رشته‌ای

اجلالی پرویز؛ رفیعیان، مجتبی؛ و عسگری، علی (1391). نظریه برنامه‌ریزی: دیدگاه‌های سنتی و جدید. تهران: نشر آگه.

استراس، آنسلم؛ و کوربین، جولیت (1385). اصول روش تحقیق کیفی (مترجم: بیوک محمدی). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

اصغری، فیروزه (1394). ملاحظات روش‌شناختی در مطالعات حوزه جنسیت. فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، 7(4)، 127-105. doi: 10.7508/isih.2015.28.004

افروغ، عماد (1376). فضا و نابرابری اجتماعی: مطالعه جدایی‌گزینی فضایی و تمرکز فقر در محله‌های مسکونی تهران. تهران: گروه علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.

ایمان، محمدتقی (1388). مبانی پارادایمی رو‌ش‌های تحقیق کمی و کیفی در علوم انسانی. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

بازرگان هرندی، عباس (1394). مقدمه‌ای بر روش‌های تحقیق کیفی و آمیخته: رویکردهای متداول در علوم رفتاری. تهران: دیدار.

پورعزت، علی‌اصغر (1382). طراحی سیستم خطی‌مشی‌گذار دولتی برای تحقق عدالت اجتماعی بر مبنای حکومت حق‌مدار علوی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

پوراحمد، احمد؛ و حاتمی‌نژاد، حسین (1385). آسیب‌شناسی طرح‌های توسعه شهری در کشور. پژوهش‌های جغرافیایی، 58، 180-167.

تایلور، نایجل (1393). نظریه‌های برنامه‌ریزی شهری (مترجم: محمد شورجه). تهران: انتشارات مدیران امروز.

تراب‌زاده جهرمی، محمدصادق؛ و سجادیه، علیرضا (1390). گونه‌شناسی نظریه‌های عدالت مبتنی‌بر ابعاد فلسفی؛ روشی در تبیین ماهیت مفهومی عدالت. دوفصلنامه علمی‌ـ‌تخصصی مطالعات اقتصاد اسلامی، 3(6)، 95-59.

حاتمی‌نژاد، حسین (1390). اصول عدالت اجتماعی و بازخوانی فضایی ایران. در دومین نشست اندیشه‌های راهبردی عدالت، تهران: دبیرخانه حوزوی مرکز الگوی اسلامی‌‌ ـ ‌ایرانی پیشرفت.

داداش‌پور، هاشم و الوندی‌پور، نینا (۱۳۹۵). عدالت فضایی در مقیاس شهری در ایران. هنرهای زیبا، ۲۱(۳)، ۶۷-۸۰.

داداش‌پور، هاشم؛ علیزاده، بهرام؛ و رستمی، فرامرز (1394ب). جایگاه عدالت فضایی در نظام برنامه‌ریزی شهری ایران. راهبرد توسعه، 43، 205-181.

داداش‌پور، هاشم؛ علیزاده، بهرام؛ و رستمی، فرامرز (1394الف). گفتمان عدالت فضایی در شهر. تهران: آذرخش.

دانایی‌فرد، حسن (1392). نظریه‌پردازی: مبانی و روش‌شناسی‌ها. تهران: سمت.

رایف، دانیل؛ لیسی، استفن؛ و فیکو، فردریک (1391). تحلیل پیام‌های رسانه‌ای (مترجم: مهدخت بروجردی علوی). تهران: سروش.

رهبری، لادن؛ و شارع‌پور، محمود (1393). جنسیت و حق به شهر: آزمون نظریه لوفور در تهران. مجله جامعه‌شناسی ایران، 14(1)، 141-116.

ریاضی، ابوالحسن (1392). شهر؛ پدیده‌ای میان‌رشته‌ای. فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، 6(1)، 115-101.doi: 10.7508/isih.2014.21.005

ریتزر، جورج (1374). نظریه‌های جامعه‌شناسی (مترجم: احمدرضا غروی‌زاد). تهران: ماجد.

سعیدی رضوانی، هادی (1393). گذری بر شهر عادلانه در نظریه‌های شهرسازی و آموزه‌های اسلامی. شهر پایدار، 1(1)، 163-135.

سعیدی رضوانی، هادی (1391). تبیین مفهوم و شاخص‌سازی شهر عدالت‌محور؛ نمونه ارزیابی شهر تهران. تهران: دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران.

سعیدی رضوانی، هادی؛ و نوریان، فرشاد (1388). بازخوانی عدالت در اجرای طرح‌های شهری کشور؛ نمونه میدان شهدا در مشهد. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 42(68)، 102-85.

سید رضی (1378). نهج‌البلاغه امام علی علیه‌السلام: خطبه‌ها، نامه‌ها و سخنان حکمت (مترجم: حسین انصاریان). تهران: پیام آزادی.

شکوهی بیدهندی، محمدصالح (1393). ارزیابی عدالت فضایی در برنامه‌های توسعه شهری. تهران: دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران.

طبیبیان، منوچهر؛ شکوهی بیدهندی، محمدصالح؛ و ارباب، پارسا (1389). ارزیابی عدالت اجتماعی در طرح منظر شهری محله خوب‌بخت، منطقه 15 شهرداری تهران. معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 5(3)، 122-111.

عبدی دانشپور، زهره (1387). درآمدی بر نظریه‌های برنامه‌ریزی: با تأکید ویژه بر برنامه‌ریزی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

فریدمن، جان (1387). برنامه‌ریزی در حوزه عمومی: از شناخت تا عمل (مترجم: عارف اقوامی‌مقدم). تهران: مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری ایران.

قاضی طباطبایی، محمود؛ و ودادهیر، ابوعلی (1389). فراتحلیل در پژوهش‌های اجتماعی و رفتاری. تهران: انتشارات جامعه‌شناسان.

کریپندورف، کلوس (1391). مبانی و روش‌شناسی تحلیل محتوا (مترجم: هوشنگ نایبی). تهران: نشر نی.

لشکری، علیرضا (1388). حق، عدالت و جامعه. جستارهای اقتصادی، 6(12)، 57-31.

لینچ، کوین (1381). تئوری شکل شهر (مترجم: حسین بحرینی). تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.

مارش، دیوید؛ و استوکر، جری (1390). روش و نظریه در علوم سیاسی (چاپ ششم؛ مترجم: امیرمحمد حاجی‌یوسفی). تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.

محمدپور، احمد (1392). روش تحقیق کیفی؛ ضد روش 1. تهران: جامعه‌شناسان.

حافظ‌نیا، محمد (1387). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی. تهران: سمت.

مرصوصی، نفیسه (1383). تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در شهر تهران. تهران: دانشکده علوم انسانی دانشگاه تربیت مدرس.

مرصوصی، نفیسه (1386). تحلیلی جغرافیایی از تئوری‌های عدالت اجتماعی. نشریه علوم جغرافیایی، 7، 124-107.

موسی‌خانی، محمد؛ مانیان، امیر؛ اخگر، بابک؛ جوادی آملی، مرتضی؛ و نعمتی شمس‌آبادی، حسنعلی (1392). مدیریت دانش: طرح مسئله مدیریت دانش در تمدن دینی. اسلام و مدیریت، 2(3)، 42-7.

میرویسی نیک، صادق (1394). توسعه انسانی و عدالت جنسیتی در رویکرد قابلیتی آمارتیا سن. فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، 7(4)، 72-47.  doi: 10.7508/isih.2015.28.003

نوریان، فرشاد؛ و سعیدی رضوانی، هادی (1391). گونه‌شناسی آرای بنیادین معطوف به عدالت در شهر. ساخت شهر، 10(20)، 24-13.

هاروی، دیوید (1376). عدالت اجتماعی و شهر (مترجم: فرخ حسامیان، محمدرضا حائری، و بهروز منادی‌زاده). تهران: شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهری.

هومن، حیدرعلی (1391). راهنمای عملی فراتحلیل در پژوهش علمی. تهران: انتشارات سمت.

واعظی، احمد (1393). نقد و بررسی نظریه‌های عدالت. قم: مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.

وفاییان، امیر؛ و منصوریان، یزدان (1393). چگونه یک تحقیق مروری انجام دهم؟. فناوری اطلاعات و ارتباطات: مفاهیم و کاربردها، 17(197)، 90-85.

Allmendinger, P. (2002a). Planning theory. Hounds Mills: Palgrave.

Allmendinger, P. (2002b). Towards a post-positivist typology. Planning Theory, 1(1), 77-99. doi: 10.1177/147309520200100105

Bailey, K. (1994). Typologies and taxonomies: An introduction to classification techniques. London: Sage Publication.

Campbell, H., & Marshall, R. (2002). Utilitarianism’s bad breath? A re-evaluation of the public interest justification for planning. Planning Theory, 1(2), 163-187.  doi: 10.1177/147309520200100205

Craig, R., & Muller, H. (2007). Theorizing communication: Readings across traditions. Sage Publications.

Fainstein, S. (2001). The city builders. Lawrence, KS: University Press of Kansas.

Fainstein, S. (2010). The just city. Ithaca, NY: Cornell University Press.

Fainstein, S. (2014). The just city. International Journal of Urban Sciences, 18, 1-18. doi: 10.1080/12265934.2013.834643

Gillette, H. (1995). Between justice & beauty: Race, planning, and the failure of urban policy in Washington. D.C. Pennsylvania: University of Pennsylvania Press.

Harvey, D., & Potter, C. (2009). The right to the just city. In J. C. P. Marcuse, Searching for the just city (pp. 40-51), New York, NY: Routledge.

Marcuse, P. (2009). Postscript: Beyond the Just City to the Right to the City. In p. Marcuse, J. Connolly, J. Novy, I. Olivo, C. Potter, & J. Steil, In Searching for the the Just City, New York: Routledge.

Ritzer, G., Zhao, S., & Murphy, J. (2006). Metatheory in sociology the basic parameters and the potential contributions of postmodernism. In J. H. Turne, Handbooks of Sociology and Social Research, Springer.

Sorensen, A. (1982). Planning comes of age: A liberal perspective. The Planner, 68(6), 184-188.

Yiftachel, O. (1989). Towards a new typology of urban planning theories. Environment and Planning B: Planning and Design, 16, 23-39. doi: 10.1068/b160023

چگونه به این مقاله استناد کنیم:

داداش‌پور، هاشم؛ الوندی‌پور، نینا (1396). گونه‌شناسی مفهومی عدالت در نظریه‌های برنامه‌ریزی شهری در چهارچوب رویکردی میان‌رشته‌ای، فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، 9(2)، 27-1.  doi: 10.22035/isih.2017.248

HOW TO CITE THIS ARTICLE

Dadashpoor, H., & Alvandipour, N. (2017). Conceptual Typology of Justice in Urban Planning Theories based on an Interdisciplinary Perspective. Journal of Interdisciplinary Studies in the Humanities, 9(2), 1-27. doi: 10.22035/isih.2017.248