نوع مقاله : مقاله علمی ـ پژوهشی

نویسندگان

• محمد رضا حاتمی ¹
• حامد روشن چشم ²

¹ عضو هیأت علمی و استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

² دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه پیام نور

چکیده

تحولات جدید دهه‌های اخیر باعث شده تا مطالعات مشارکتی و میان‌رشته‌ای از سوی پژوهشگران و نهادهای پژوهشی مورد توجه قرار گیرد. به واسطة ضرورت جامع نگری در حل مسائل و فهم پیچیدگی و چند بعدی بودن مسائل پیش روی محققان، این ایده شکل گرفته که اگر پژوهشگران یک رشتة علمی برای حل مسائل مهم بر اساس روش تخصصی خود، بدون کمک گرفتن از متخصصان سایر رشته‌های علمی به ارائة راه حل اقدام کنند- به خصوص در پژوهش‌های مربوط به مسائل اجتماعی- ممکن است به جای ارائه راه حل برای بررسی تمام ابعاد مسئله باعث ایجاد راه حل‌های متعدد، ولی ناکارآمد شوند. بر این اساس پژوهش‌های مسائل اجتماعی بایستی با کمک پژوهشگران حوزه‌های مختلف علمی و به صورت گروهی و در تعامل با یکدیگر انجام گیرد. بر این اساس ایجاد یک همگرایی بین رشته‌های مختلف مطالعاتی ضروری بنظر می‌رسد، این پژوهش به دنبال ارائة راهکارهمگرایی بین رشته‌های تخصصی مختلف انسانی، طبیعی و مهندسی است. در این پژوهش تلاش شده است تا با استناد به متون علمی، راهکار همگرایی بین رشته‌ای بررسی شود.   
 

کلیدواژه‌ها

• مطالعات میان‌رشته‌ای
• رشته‌های علمی
• همگرایی
• هابرماس
• عقلانیت ارتباط