بحران ویروس کرونا
ابراهیم آقامحمدی
چکیده
گسترش بیماریها موضوعی است که بهندرت مورد توجّه مطالعات روابط بینالملل قرار گرفتهاست. اکنون همهگیری کرونا، بهعنوان منبع عمدهٔ نگرانی دولتها، سیستم جهانی را در معرض شکنندگی قرار داده است. با اینوجود، نظام بینالملل نشان داده است که از تصمیمگیری قاطع در مورد این بحران اکراه دارد. این بیمیلی از یک سو از این واقعیت سرچشمه ...
بیشتر
گسترش بیماریها موضوعی است که بهندرت مورد توجّه مطالعات روابط بینالملل قرار گرفتهاست. اکنون همهگیری کرونا، بهعنوان منبع عمدهٔ نگرانی دولتها، سیستم جهانی را در معرض شکنندگی قرار داده است. با اینوجود، نظام بینالملل نشان داده است که از تصمیمگیری قاطع در مورد این بحران اکراه دارد. این بیمیلی از یک سو از این واقعیت سرچشمه میگیرد که شواهد علمی مربوط به ماهیت و حجم بسیاری از مسائل مربوط به آن همچنان مورد مناقشه است. از سوی دیگر، موضوع تعارض منافع امکان حصول اجماع جهانی را در این رابطه پیچیدهتر کرده است. یکی از راهکارهای ایجاد و تقویت همکاریهای بینالمللی استفاده از پتانسیل نهادهای بینالمللی مثل سازمان بهداشت جهانی است، که از زمان تأسیس اقدامات مؤثری را در توسعه و ارتقاء بهداشت و سلامت جهانی انجام داده است. سؤال قابلطرح این است که آیا عملکرد نظام بینالمللی بهداشت تاکنون موفقیتآمیز بوده و چگونگی مواجههٔ آن با همهگیری کرونا قابلپذیرش است؟ نتیجه مقالهٔ حاضر نشان میدهد که با وجود توسعهٔ نظام بهداشت جهانی در سالهای اخیر و موفقیت نسبی آن در مواجهه با بحرانهای بینالمللی همچنان نیاز به ارتقاء نهادی و تقویت دیپلماسی بهداشت و سلامتی احساس میشود.