نوع مقاله : مقاله علمی ـ پژوهشی
نویسنده
دکترای جامعهشناسی اقتصادی و توسعه، گروه جامعهشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
چکیده
نیازهای رفاهی انسان فراتر از عناصری عینی چون خوراک، پوشاک، بهداشت و مسکن است. فرایند نوین توسعه، ابعاد والاتری مانند تأمین اجتماعی، ارتقاء جنبههای کیفی زندگی، حفظ محیط زیست، همبستگی ملی، و فراهم آوردن شرائط لازم جهت مشارکت مردم در سطوح مختلف را در بردارد و برنامه ها باید به آن بپردازند. این مقاله درصدد نشاندادن جایگاه «ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی» در برنامههای توسعهٔ کشور بعد از انقلاب اسلامی است. در همینراستا، مباحث اجتماعی و اقتصادیِ توسعه، تحت مقولهٔ کیفیت زندگی بررسی شده است. ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی عبارتاند از: «امنیت اقتصادیـاجتماعی»، «همبستگی اجتماعی»، «ادغام اجتماعی»، «توانمندسازی اجتماعی» و «تداوم پذیری اجتماعی». هدف اصلی پاسخ به این دو سؤال است: 1) کدامیک از ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی در برنامههای توسعه موردتوجه بودهاند؟ 2) در کدام برنامهٔ توسعه، توجه بیشتری به ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی شده است؟ روش بهکارگرفتهشده در این مقاله، روش تحلیلمحتوا بوده و واحد تحلیل مضمون و یا مفهوم موجود در متن احکام برنامههای توسعه بوده است. براساس یافتهها، در برنامهٔ چهارم توسعهٔ اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور، بیشترین توجه به ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی شده است. همچنین، بُعد «امنیت اقتصادیـاجتماعی» بیشتر از سایر ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی موردتوجه بوده است. در مسیر پاسخ به دو سؤال اصلی، بیشترین و کمترین میزان حضور هر یک از ابعاد اجتماعی کیفیت زندگی نیز در برنامههای توسعه به دست آمده است.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله