علوم انسانی و توسعه
حسین هنرور؛ توکل آقایاری هیر؛ محمد باقز علیزاده اقدم
چکیده
با توجه به افزایش نگرانیها در ارتباط با مسائل زیستمحیطی، مصرف پایدار ــ که از آن به مصرف سبز نیز تعبیر میشود ــ و شناسایی عوامل مرتبط با آن به دغدغۀ جدیِ علمی و سیاستگذاری در بیشتر جوامع تبدیل شده است. در میان عوامل متعدد تأثیرگذار بر مصرف پایدار، میتوان از ارزشها و جهتگیریهای ارزشی اجتماعی، بهعنوان ...
بیشتر
با توجه به افزایش نگرانیها در ارتباط با مسائل زیستمحیطی، مصرف پایدار ــ که از آن به مصرف سبز نیز تعبیر میشود ــ و شناسایی عوامل مرتبط با آن به دغدغۀ جدیِ علمی و سیاستگذاری در بیشتر جوامع تبدیل شده است. در میان عوامل متعدد تأثیرگذار بر مصرف پایدار، میتوان از ارزشها و جهتگیریهای ارزشی اجتماعی، بهعنوان سنگبنای تمامی رفتارها، از جمله رفتارهای مصرفی یاد کرد. مطالعهٔ حاضر با هدف بررسی روابط بین برخی جهتگیریهای ارزشی ــ از جمله مادیگرایی، فردگرایی و جمعگرایی (در ابعاد مختلفشان) ــ با مصرف پایدار انجام یافته است. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر شهروندان ارومیه و نمونهٔ آماری آن 516 نفر از شهروندان 64-15 سال میباشند که با بهکارگیری روش پیمایش و استفاده از نمونهگیری خوشهای، مورد بررسی قرار گرفتهاند. نتایج بهدست آمده نشان میدهد بُعد محوریتِ مادیگرایی اثری کاهشی و معنیدار و فردگرایی افقی و جمعگرایی افقی اثری افزایشی و معنیدار بر میزان مصرف پایدار دارد. همچنین، نتایج تحلیلهای چند متغیره نشان داد که متغیرهای مذکور در مجموع حدود 19درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین مینماید.
جامعهشناسی
محمدباقر علیزاده اقدم؛ حسین بنی فاطمه؛ محمد عباس زاده؛ سعید سلطانی بهرام
چکیده
توسعه صنعتی و فناورانه جوامع، تغییر الگوی مصرف زمین، و مدیریت نادرست در بهرهبرداری از طبیعت، موجب آسیبپذیری چرخه حیات، ارگانیسمهای گیاهی و جانوری و چشماندازهای طبیعی شده است. در این راستا، جامعهشناسی محیط زیست با تکیه بر تفسیر بومشناختی، در پی بررسی مشکلات زیستمحیطی با بهرهگیری از دانش جامعهشناسی است؛ بنابراین، گونه ...
بیشتر
توسعه صنعتی و فناورانه جوامع، تغییر الگوی مصرف زمین، و مدیریت نادرست در بهرهبرداری از طبیعت، موجب آسیبپذیری چرخه حیات، ارگانیسمهای گیاهی و جانوری و چشماندازهای طبیعی شده است. در این راستا، جامعهشناسی محیط زیست با تکیه بر تفسیر بومشناختی، در پی بررسی مشکلات زیستمحیطی با بهرهگیری از دانش جامعهشناسی است؛ بنابراین، گونه جدیدی از شهروندی با عنوان «شهروندی بومشناختی» شکل گرفته است که بر وظیفهمندی و مسئولیتپذیری متعهدانه شهروندان مبتنی است و نشان میدهد که سرمایه فرهنگی میتواند در افزایش مسئولیتپذیری شهروندان نقش مهمی ایفا کند. در این مقاله ارتباط شهروندی بومشناختی و سرمایه فرهنگی با استفاده از روش پیمایشی بررسی شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه بوده که با بهرهگیری از پژوهشهای خارجی، طراحی و با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی مؤلفههای آن، مشخص و بومیسازی شده است. جامعه آماری پژوهش، شهروندان بالای 15 سال شهر تبریز در سال 1394 هستند که 670 نفر از آنان با استفاده از فرمول کوکران و به شیوه نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدهاند. یافتههای تحقیق نشان میدهد که شهروندی بومشناختی با میزان 57/78 درصد، از وضعیت نسبتاً خوبی در بین شهروندان تبریزی برخوردار است، لیکن، میزان برخورداری شهروندان از سرمایه فرهنگی (97/52 درصد) تا حدی کم بوده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان میدهد که بین سرمایه فرهنگی و ابعاد آن (غیر از بعد نهادی) با شهروندی بومشناختی، ارتباط مثبت و معنیداری وجود دارد. نتایج آزمون رگرسیون نیز حاکی از این است که ابعاد سهگانه سرمایه فرهنگی توانستهاند 4/7 درصد واریانس مربوط به شهروندی بومشناختی را تبیین کنند.
زبان و ادبیات
خسرو جلیلی کهنهشهری؛ محمدباقر علیزاده اقدم
چکیده
بالا رفتن آمار متقاضیان جراحی بینی و هزینههای هنگفت و آسیبهای اجتماعی ناشی از آن اگرچه امروزه به یکی از مهمترین موضوعات پژوهشهای جامعهشناسی و روانشناسی تبدیل شده، اما هرگز موضوع مطالعه ادبیات نبوده است. هدف این مقاله جستوجوی ریشههای جراحی بینی در ادبیات ایران، با تکیه بر مطالعات جامعهشناسی بدن است. روش مورد استفاده ...
بیشتر
بالا رفتن آمار متقاضیان جراحی بینی و هزینههای هنگفت و آسیبهای اجتماعی ناشی از آن اگرچه امروزه به یکی از مهمترین موضوعات پژوهشهای جامعهشناسی و روانشناسی تبدیل شده، اما هرگز موضوع مطالعه ادبیات نبوده است. هدف این مقاله جستوجوی ریشههای جراحی بینی در ادبیات ایران، با تکیه بر مطالعات جامعهشناسی بدن است. روش مورد استفاده در این مقاله، توصیفی _ تحلیلی و شیوه و ابزار جمعآوری دادهها بهصورت کتابخانهای بوده است. محدوده مورد مطالعه مقاله، شعر ایران از نظر بسامد اعضای صورت از ابتدا تا امروز است که با انتخاب دیوان غزلیات حافظ بهعنوان نمونهای ارزنده از جامعه ادبی ایران، آن را مورد تحلیل قرار داده است.