نویسندگان
1 استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه شاهد تهران، ایران.
2 کارشناس ارشد تاریخ فلسفه تعلیم و تربیت
چکیده
یکی از زمینههایی که فیلسوفان تحلیلی به آن پرداختهاند، برنامه درسی در دانشگاه است. فیلسوفان تحلیلی معتقدند که برنامهریزی درسی و آموزشی غالباً، بسیار سطحی و بد انجام میگیرد و باید به جنبههای فلسفی توجه بیشتری مبذول داشت و افراد را به تلاش بیشتر در این زمینه واداشت. این موضوع در فلسفه تربیتی مکتب لندن و نزد فیلسوفان بزرگ این مکتب، به ویژه هرست، با طرح نظریه «اشکال دانش» مطرح شده است. مقاله حاضر با هدف بررسی مبانی فلسفی برنامههای درسی میانرشتهای در آموزش عالی، «دیدگاه اشکال دانش» را در نزد فیلسوفان تحلیلی بررسی میکند که این کار با استفاده از روش تحلیل اسنادی انجام گرفته است. جامعه آماری، همه منابع و مراجع مرتبط با موضوع پژوهش بوده است. ابزار پژوهش، فرمهای فیشبرداری بوده است و دادههای حاصل، به طور کیفی، تجزیه و تحلیل شده است.
کلیدواژهها
ارسال نظر در مورد این مقاله