نوع مقاله : مقاله علمی ـ پژوهشی
نویسندگان
1 گروه علم اطلاعات و دانششناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول)
2 گروه علم اطلاعات و دانششناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3 گروه علم اطلاعات و دانششناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده
مقاله حاضر قصد دارد به بررسی دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهشهایشان بپردازد. این پژوهش با رویکرد کمّی و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز بودند که 20درصد از آنها با استفاده از نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبتی بهعنوان نمونه انتخاب شدند. به این ترتیب، تعداد 153 نفر از کل اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز در تکمیل پرسشنامه شرکت داشتند. نتایج نشان داد میانگین خودارزیابی اعضای هیئت علمی مشارکتکننده در پژوهش نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهشهایشان برابر با 72/8 بوده و میانگین جامعه پژوهش با اطمینان 95درصد در حد فاصل 29/8 و 15/9 قرار دارد که با توجه به دامنهٔ نمرات قابلحصول در حد متوسط قرار دارد. بین خودارزیابی گروههای مختلف آموزشی نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهشهایشان تفاوت معناداری وجود دارد. اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز حوزههای بالقوهای که میتوانند از پژوهشهای آنها بهرهمند شوند را بهترتیب «صنعت»، «محیط زیست»، «آموزش»، «خطمشی و سیاستگذاری» و «کشاورزی» بیان کردهاند. همچنین، نتایج نشان داد هرچه «تعداد طرحهای بروندانشگاهی» و «ارتباط کاری اعضای هیئت علمی با سازمانهای خارج از دانشگاه تبریز» بیشتر باشد، میزان خودارزیابی آنها نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهشهایشان نیز بیشتر است. برمبنای نتایج حاصلشده، تشویق اعضای هیئت علمی به انجام طرحهای بروندانشگاهی و داشتن ارتباط کاری با سازمانهای خارج از دانشگاه میتواند ارزیابی اعضای هیئت علمی نسبت به اثرگذاری اجتماعی پژوهشهایشان را بیشتر کرده، و با درگیر ساختن آنها با مسائل و موضوعات واقعی جامعه به افزایش اثرگذاری اجتماعی پژوهشهای دانشگاهی منجر شود.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله