امیر محمد حاجی یوسفی
چکیده
بسیاری از اندیشمندان علوم سیاسی در حال حاضر، بر این باورند که مطالعه سیاست صرفاً، با استفاده از یک رشته ممکن نیست و مطالعات درونرشتهای (استفاده از مجموعهای از حوزههای تخصصی علوم سیاسی، مانند سیاست مقایسهای، نظریه سیاسی، روابط بینالملل و ...) و میانرشتهای (نه تنها علوم سیاسی، بلکه مساعدت از رشتههایی دیگر مانند اقتصاد، ...
بیشتر
بسیاری از اندیشمندان علوم سیاسی در حال حاضر، بر این باورند که مطالعه سیاست صرفاً، با استفاده از یک رشته ممکن نیست و مطالعات درونرشتهای (استفاده از مجموعهای از حوزههای تخصصی علوم سیاسی، مانند سیاست مقایسهای، نظریه سیاسی، روابط بینالملل و ...) و میانرشتهای (نه تنها علوم سیاسی، بلکه مساعدت از رشتههایی دیگر مانند اقتصاد، حقوق، جامعهشناسی، و ...)، ضروری است. بر این اساس، دانشگاههای مختلف در دنیا، از جمله در کشور کانادا، تلاش کردهاند که برای آماده کردن و توانمندسازی دانشجویان خود در جهت فهم پیچیدگیهای عصر جهانی شدن و همچنین کسب شغل مناسب، به رویکرد میانرشتهای روی آورند. فهم تعریفی که در دانشگاههای کانادا از مسئله میانرشتهای شده و شیوهای که به اجرا درآمده است، با تأکید بر علوم سیاسی، هدف اصلی این مقاله است. پرسش اصلی این مقاله این است که رویکرد میانرشتهای در دانشگاههای مهم کانادا، با تأکید بر علوم سیاسی، به چگونه در عمل اجرا شده است.