برنامه هفته توسعه در ایران
فردین منصوری؛ ظهیر مرادی؛ حدیث جوانمرد
چکیده
در یک جامعه پویا، بنگاههای اقتصادی علاوه بر لزوم رعایت هنجارهای سازمانی و تلاش برای دستیابی به بازدهی بیشتر، بایستی در راستای تأمین رضایت جامعه پیرامونی با عنوان «مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) حرکت کنند. نیازهای اجتماع امروزین، سازمانها را به انجام مسئولیتهای اجتماعی برای کارهای اخلاقی به شیوهای انساندوستانه سوق میدهد. ...
بیشتر
در یک جامعه پویا، بنگاههای اقتصادی علاوه بر لزوم رعایت هنجارهای سازمانی و تلاش برای دستیابی به بازدهی بیشتر، بایستی در راستای تأمین رضایت جامعه پیرامونی با عنوان «مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) حرکت کنند. نیازهای اجتماع امروزین، سازمانها را به انجام مسئولیتهای اجتماعی برای کارهای اخلاقی به شیوهای انساندوستانه سوق میدهد. اینگونه رفتارها در شرایط بحرانی اجتماع بیشتر نمود پیداکرده و ضرورت آن دوچندان میشود. همهگیری کووید 19 حوزههای سلامت، اقتصاد، حکمرانی و ... را تحت تأثیر قرار داد. حوزه اقتصادی بهویژه عملکرد شرکتها یکی از تأثیرپذیرترین حوزهها از این بیماری بوده است. در این مقاله، ضمن بررسی آثار همهگیری بیماری کرونا بر عملکرد واحدهای اقتصادی، ضرورت اهتمام برنامه هفتم به این مقوله موردتوجه قرارگرفته است. به این منظور، عملکرد شرکتها در بازه زمانی سالهای 1394 تا 1399 مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه آماری شامل 113 شرکت بوده که از طریق غربالگری انتخاب شدهاند. نتایج حاصل از آزمون فرضیهها نشان داد که همهگیری کووید 19 عملکرد شرکتها را تحت تأثیر قرار داده اما بهلحاظ میزان تولید اثر قابلتوجهی نداشته است. توجه شرکتها به مسئولیت اجتماعی افزایش داشته، اما در عمل شاهد افزایش قیمت محصولات بودهایم. مفروض این مقاله مسئولیت اجتماعی، بهعنوان مفهومی است در پیوندها با مؤلفههای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در شرایط بحرانی که میتواند بهعنوان عاملی مؤثر، ضمن تقویت بنیانهای اجتماعی و انسانی، یاریگر دولتها و مددکار اجتماع باشد.
میان رشتهای
سیدعبدالامیر نبوی
چکیده
گذر از رشته به میانرشته، علاوه بر کثرتگرایی معرفتشناختی، دلالت بر نوعی کثرتگرایی روششناختی نیز دارد. آنگاه که امکان برداشتهای متنوع و غیراختصاصی امری بدیهی فرض میشود و میانرشتگی شکل میگیرد، ابزار روش نیز متغیر و دگرگون میشود. از این نظر، میانرشتگی حاوی دو تغییر مهم در نظام معرفت است: از یک سو مرزهای ادعایی یا تصوری ...
بیشتر
گذر از رشته به میانرشته، علاوه بر کثرتگرایی معرفتشناختی، دلالت بر نوعی کثرتگرایی روششناختی نیز دارد. آنگاه که امکان برداشتهای متنوع و غیراختصاصی امری بدیهی فرض میشود و میانرشتگی شکل میگیرد، ابزار روش نیز متغیر و دگرگون میشود. از این نظر، میانرشتگی حاوی دو تغییر مهم در نظام معرفت است: از یک سو مرزهای ادعایی یا تصوری هر رشته یا دانش خاص از سوی مفاهیم و متغیرهای رشته یا دانش دیگر در نوردیده میشود؛ و از سوی دیگر، روشهای پژوهش و آموزش نیز از یک رشته به رشته دیگر مهاجرت میکنند. اما این دو تغییر، اگر با مبنایی محکم و معیارهایی از پیشتدوینشده صورت نگیرد به جای اثربخشی، به آشفتگی ذهنی و آشوب روشی منجر میشود. این مقاله گذر از رشته به میانرشته را با عطف توجه به دو چالش بالا و با نگاه به پیامدهای آن در جامعه علمی ایران، به بحث میگذارد.