نویسنده
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم تهران
چکیده
هدف پژوهش حاضر، بررسی ماهیت دانش و به تبع آن، تحلیل ضرورت مطالعات بین رشتهای از منظر دریدا، نماینده مشهور فلسفه پستمدرن است. دریدا بر آن است که در طی تاریخ اندیشه غرب، حوزههایی از دانش، همچون فلسفه، ریاضیات، و منطق، خردمندانه و در نتیجه، مهم معرفی شده است و در مقابل، ادبیات، شعر، و هنر نابخردانه انگاشته شده و به حاشیه رانده است. او با بهرهگیری از ساختشکنی نتیجه میگیرد که حوزههای گوناگون دانش، جلوهها و نظامهای گوناگون زبانی است و از آنجا که زبان ذاتاً استعاری، تفسیری، تاریخی، و تغییرپذیر است. با توجه به یافتههای پژوهش، طراحی دانش بر مبنای ارتباط افقی رشتهها، به جای ارتباط عمودی، طراحی بین رشتهای و چندرشتهای و طراحی دانش بر مبنای موضوعات، به جای طراحی بر مبنای رشتهها، به متخصصان و سیاستگذاران پیشنهاد شده است.
کلیدواژهها
ارسال نظر در مورد این مقاله