نویسنده
گروه علوم تربیتى و روانشناسى دانشگاه یزد، ایران.
چکیده
هدف از این نوشتار معرفى حوزه معرفتى فلسفه آموزش بزرگسالان بهعنوان حوزهاى میانرشتهاى است. درحالحاضر، گرایشهاى فلسفه تعلیم و تربیت و آموزش بزرگسالان، در مقاطع تحصیلات تکمیلى علوم تربیتى بهعنوان دو گرایش مستقل مطالعه و تحقیق مىشوند.
فلسفه آموزش بزرگسالان بین فلسفه »این نوشتار مىکوشد ضرورت ایجاد پلى با عنوان را آشکار سازد. در این مقاله، تاریخچه صدساله« تعلیم و تربیت و آموزش بزرگسالان مطالعات فلسفى در حوزه آموزش بزرگسالان و تلاشهاى افرادى مانند گرونت ویگ، بوبر و لیندمن بررسى شده است.
گرچه مباحث عمده در فلسفه آموزش بزرگسالان را مىتوان به سه بخش تقسیم کرد، اما در این مقاله، بیشتر به بخش اول اشاره شده است. این سه بخش عبارتند از:
1. طبقهبندىهاى ارائهشده براى دیدگاههاى فلسفى مطرح در آموزش بزر گسالان از قبیل طبقهبندى الیاس و مریام، طبقهبندى هیمسترا؛
2. بررسى ریشههاى فلسفى رویکردهاى سوادآموزى از قبیل سوادآموزى تابعى، سوادآموزى تودهاى، سوادآموزى آگاهىبخش و سواد اطلاعاتى؛
3. مطالعه آراى متفکران مهم در حوزه فلسفه آموزش بزرگسالان.
در پایان، نگارنده هفتدهه سوادآموزى در ایران را بررسى کرده و کوشیده است که نشان دهد ریشه بسیارى از ناکامىهاى سوادآموزى در ایران، به سبب نداشتن پشتوانه فلسفى نظرى است. لذا با تأسیس این رشته جدید، مىتوان با بهرهگیرى از منابع فلسفى و تربیتى، به فهم و حل (کاهش) مسائل و مشکلات آموزش بزرگسالان و سوادآموزى در ایران کمک کرد
کلیدواژهها
ارسال نظر در مورد این مقاله