رحمان پاریاد؛ یحیی معروفی
چکیده
ضرورتهای نوین زندگی بشر تخصصگرایی در علوم را پدید آورد. با وجود این، ردهبندی دانش از آغاز تا کنون نتوانسته است مرزروشنی بین حوزههای علمی پدید آورد و هنوز در این خصوص، اجماعی بین دانشمندان حاصل نشده است. تخصصگرایی افراطیتوأم با درک پیچیدگی موضوعات مورد مطالعه، باعث شد که ضرورت توجه به نگرشهای تلفیقی در حوزه تولید دانش گسترش یابد.مقاله حاضر تلاش میکند در بخش نخست وضع موجود معرفت و ضرورت نیاز به وحدت بین علوم را توضیح دهد. در بخش دوم،نویسندگان به اختصار الگوهای جدید تبیین دانش را مورد بحث قرار میدهند. در بخش پایانی با ارائه یک انگاره، وحدت رشتههایمختلف در حوزه علوم انسانی مورد توجه قرار میگیرد.
بیشتر
ضرورتهای نوین زندگی بشر تخصصگرایی در علوم را پدید آورد. با وجود این، ردهبندی دانش از آغاز تا کنون نتوانسته است مرزروشنی بین حوزههای علمی پدید آورد و هنوز در این خصوص، اجماعی بین دانشمندان حاصل نشده است. تخصصگرایی افراطیتوأم با درک پیچیدگی موضوعات مورد مطالعه، باعث شد که ضرورت توجه به نگرشهای تلفیقی در حوزه تولید دانش گسترش یابد.مقاله حاضر تلاش میکند در بخش نخست وضع موجود معرفت و ضرورت نیاز به وحدت بین علوم را توضیح دهد. در بخش دوم،نویسندگان به اختصار الگوهای جدید تبیین دانش را مورد بحث قرار میدهند. در بخش پایانی با ارائه یک انگاره، وحدت رشتههایمختلف در حوزه علوم انسانی مورد توجه قرار میگیرد.
مسعود نادریان؛ سمیه رهبری
چکیده
آیا با جهانی شدن پدیده ورزش، توسعه باشگاهها و مشاغل خصوصی و گستره نهضت المپیک و اقتدار و نفوذ روزافزون نهادهای جهانی ورزش، تأسیس رشته کارشناسی ارشد حقوق ورزش در ایران ضرورت دارد؟ هدف کلی تحقیق امکانسنجی تأسیس رشته کارشناسی ارشد حقوق ورزشی در دانشگاههای کشور از دیدگاه اعضای هیئت علمی گروههای حقوق و تربیت بدنی دانشگاههای ...
بیشتر
آیا با جهانی شدن پدیده ورزش، توسعه باشگاهها و مشاغل خصوصی و گستره نهضت المپیک و اقتدار و نفوذ روزافزون نهادهای جهانی ورزش، تأسیس رشته کارشناسی ارشد حقوق ورزش در ایران ضرورت دارد؟ هدف کلی تحقیق امکانسنجی تأسیس رشته کارشناسی ارشد حقوق ورزشی در دانشگاههای کشور از دیدگاه اعضای هیئت علمی گروههای حقوق و تربیت بدنی دانشگاههای اصفهان، تهران و شهید بهشتی در سال 1392 (مجموعاً 173 نفر) است. تحقیق توصیفی و از نوع تحقیقات کیفی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه نیمه سازمانیافته گردآوری شد. 28 نفر از اعضای هیئت علمی که با تدریس، تألیف و ترجمه کتابهایحقوق ، ورزش و برنامهریزییهای درسی در ارتباط بودند، به طور هدفدار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به پرسشهای تحقیق پاسخ دادند. پاسخگویان معتقد بودند، به دلیل کاستیهای محرز در قوانین مربوط به ورزش در حقوق ایران و نیاز جامعه، ایجاد رشته حقوق ورزش ضرورت دارد. مصاحبهشوندگان بر سر راهاندازی رشته حقوق ورزشی در دانشکدهها یا گروههای آموزشی حقوق با ترکیبی از دروس حقوق و ورزش توافق داشتند. وجود استادان دارای مدرک دکترای حقوق و علوم ورزشی در دانشگاهها زمینه بسیارمناسبی برای تأسیس این رشته است. در این مقاله دیدگاه استادان در هفت زمینه کاستیهای حقوق ورزش، تجاری شدن ورزش،ایجاد مشاغل جدید، امکانات تخصصی، استقلال رشته حقوق ورزش، آموزشهای کوتاهمدت، دروس حقوق ورزش، مدارک استادان وشرایط کارگاههای آموزشی حقوق ورزش بررسی شده است.
قاسم درزی؛ احمد پاکتچی
چکیده
ترجمه فرهنگی یکی از مهمترین الزامات زبانشناختی مطالعات میانرشتهای است که مقصود از آن همسانسازی و همسنخ کردن مضامین فرهنگی رشتههای مختلف برای برقراری ارتباط بهتر میان آنها است. نشانهشناسی فرهنگی نیز از جدیدترین علوم است که به شکل برقراری ارتباط میان فرهنگها پرداخته است. نشانهشناسی فرهنگی سه الگوی «دیگریفرهنگی»، ...
بیشتر
ترجمه فرهنگی یکی از مهمترین الزامات زبانشناختی مطالعات میانرشتهای است که مقصود از آن همسانسازی و همسنخ کردن مضامین فرهنگی رشتههای مختلف برای برقراری ارتباط بهتر میان آنها است. نشانهشناسی فرهنگی نیز از جدیدترین علوم است که به شکل برقراری ارتباط میان فرهنگها پرداخته است. نشانهشناسی فرهنگی سه الگوی «دیگریفرهنگی»، «کریولسازی» و «سپهر نشانهای» را برای برقراری ارتباط میان فرهنگی اراپه میکند. در الگوی دیگریفرهنگی، همدلی مهمترین کلید برای رفع مانع «دیگری» در برقراری ارتباط میانفرهنگی معرفی میشود. سپهر نشانهای نیز جایی است که در مرکز آن متون فرهنگی تولید میشوند و بیرون از آن آشوب و بینظمی، درون سپهر را تهدید میکند و در تعامل این درون و بیرون سپهر است که میتوان به تولید فرهنگ جدید دست یافت. در الگوی کریولشدگی نیز، شیوه شکلگیری زبانهای میانفرهنگی مورد بررسی قرار میگیرد. شناخت کیفیت چنین مقولهای میتواند بهخوبی میانرشتهپژوه را در دستیابی به زبان مشترک بینرشتهای یاری رساند.
بهمن زندی
چکیده
گستردهترین حیطه زبان حیطهای است که زبان با زمینههای بیرون از خودش مرتبط میشود. به این اعتبار زبان بر برخی از عوامل محیطی تأثیر میگذارد و از بعضی از آنها تأثیر میپذیرد. یکی از مهمترین این زمینهها حوزه تعلیم و تربیت است. در این مقاله با به کارگیری روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی، ضمن معرفی رشته جدیدی که در دانشگاههای ...
بیشتر
گستردهترین حیطه زبان حیطهای است که زبان با زمینههای بیرون از خودش مرتبط میشود. به این اعتبار زبان بر برخی از عوامل محیطی تأثیر میگذارد و از بعضی از آنها تأثیر میپذیرد. یکی از مهمترین این زمینهها حوزه تعلیم و تربیت است. در این مقاله با به کارگیری روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی، ضمن معرفی رشته جدیدی که در دانشگاههای بزرگ جهان دایر است، به سودمندی راهاندازی آن در جهت توسعه مطالعات زبانی با توجه به مسائل زبانشناختی ایران به ویژه در حوزه تعلیم و تربیت پرداخته شده است. نتیجه این بررسی نشان میدهد که زبانشناسی تربیتی به عنوان پلی میان دنیای زبانی و نظام تعلیم و تربیت میکوشد فعالیتهای آموزشی را با توجه به مسایل زبانی، به نحوی مطلوبتر سامان دهد. مطالعات زبانشناسی تربیتی بر نقش زبان در یادگیری و آموزش متمرکز است. این شاخه علمی ضمن تأکید بر تلفیق زبانشناسی و آموزش، با استفاده از روشها و نظریههای زبانشناختی، مسایل و مشکلات عملی نظام آموزش رسمی در زمینه یادگیری زبان و یادگیری از طریق زبان را مورد توجه قرار میدهد. همچنین میبایست در طراحی برنامه درسی زبانشناسی تربیتی در ایران به سه قلمرو «یادگیری زبان»، «یادگیری علوم از طریق زبان»، و «نقش فرهنگی و تربیتی زبان» توجه کرد. راهحل اصولی برای گسترش این حوزه مطالعاتی در ایران تأسیس دورههای تحصیلات تکمیلی مأموریتگراست که بتوانند زمینه لازم را برای حل مسائل مشترک زبان و تعلیم و تربیت فراهم آورند.
رضا علی کرمی؛ محمد کشاورزی
چکیده
آیندهپژوهی یکی از علوم جدید و میانرشتهای است که جزو علوم و فناوریهای نرم طبقهبندی میشود. آیندهپژوهی را علم و هنر کشف و شکل بخشیدن آینده تعریف کردهاند. تاکنون مطالعات آیندهپژوهی در حوزههای مختلفی از جمله فناوری، اقتصاد، سیاست و... انجام شده است و کارشناسان روشهای مختلف را در حوزههای مربوطه شناسایی و معرفی کردهاند. ...
بیشتر
آیندهپژوهی یکی از علوم جدید و میانرشتهای است که جزو علوم و فناوریهای نرم طبقهبندی میشود. آیندهپژوهی را علم و هنر کشف و شکل بخشیدن آینده تعریف کردهاند. تاکنون مطالعات آیندهپژوهی در حوزههای مختلفی از جمله فناوری، اقتصاد، سیاست و... انجام شده است و کارشناسان روشهای مختلف را در حوزههای مربوطه شناسایی و معرفی کردهاند. از طرفی تغییرات در جهان به قدری وسیع است که همگام شدن با آن کاری بسیار سخت و دشوار است، و ضرورت دارد که در هر زمینهای از قبل به آینده توجه داشته باشیم تا برای رویارویی با آن برنامهریزی کنیم. از طرف دیگر، علم فقه بخش عظیمی از هویت خویش را از گذشته میگیرد. این نگاه به گذشته در بعضی مواقع موجب گذشتهگرایی و دوری از زمان حال و آینده میشود و فقه را در موضع انفعال قرار میدهد. به همین دلیل تمام تلاش ما این است که عنصر آینده پژوهی را وارد علم فقه کنیم تا تصمیم گیران حوزه فقه با تغییرات آینده برخورد پیشدستانه داشته باشند. با این فرض در مقاله حاضر سعی شده است که این علم میانرشتهای با فقه ترکیب شود و مفاهیم و روشهای آن به صورت کلی مفهومسازی و معادلسازی شود. روش تحقیق در مقاله حاضر توصیفی- تحلیلی است.
حمید نساج؛ مرتضی حاجی مزدارانی
چکیده
در میان دستهبندیهای متعدد و متنوع ارائه شده برای اندیشههای سیاسی در اسلام و ایران معمولاً بر حوزههایی همچون فقه سیاسی، فلسفه سیاسی، کلام سیاسی و سیاستنامهنویسی تأکید میشود، اما ایرانیترین حوزه اندیشهورزی در ایران اسلامی را بایستی در حوزه شعر جستجو کرد. زیرا که سپهر اندیشه ایرانی شعر است و اغلب فقها و فلاسفه و متکلمان ...
بیشتر
در میان دستهبندیهای متعدد و متنوع ارائه شده برای اندیشههای سیاسی در اسلام و ایران معمولاً بر حوزههایی همچون فقه سیاسی، فلسفه سیاسی، کلام سیاسی و سیاستنامهنویسی تأکید میشود، اما ایرانیترین حوزه اندیشهورزی در ایران اسلامی را بایستی در حوزه شعر جستجو کرد. زیرا که سپهر اندیشه ایرانی شعر است و اغلب فقها و فلاسفه و متکلمان و عرفای ایرانی، زمانی که خواستهاند نهانشدههای دل خویش را آزادانه و بیتقید بیان کنند، به دامن شعر پناه بردهاند. با وجود این متأسفانه ادب سیاسی به واسطه افراط در تخصصگرایی رشتهها و ضعف مطالعات میانرشتهای چنانچه باید و شاید در کانون توجه اندیشهورزان سیاسی و تأملات آکادمیک قرار نگرفته است. این نوشتار ضمن دعوت از اندیشهورزان به توجه نظاممند به این حوزه میانرشتهای، در صدد گونهشناسی اشعار از لحاظ کارکرد سیاسیشان برآمده است و حوزه ادب سیاسی (اعم از نظم، و نثر مسجع و موزون) را به ادب حماسی و میهنی، ادب انتقادی، ادب اصلاحی، ادب تمجیدی و درباری، ادب مقاومت، و طنز سیاسی ـ اجتماعی تقسیم کرده است و فردوسی، حافظ، ناصرخسرو، سعدی، عنصری بلخی، سیف فرغانی، و عبید زاکانی را به عنوان نمایندههای این گونههای ادبی مورد بررسی قرار داده است.
هادی دادمهر
چکیده
لزوم ایجاد ارتباط میان دو رشته روابط بینالملل و حقوق بینالملل سالهاست که در نظام آموزشی ایران مغفول مانده است و علیرغم تشابهات فراوان و همکاریهای متعددی که دانشمندان این دو حوزه میتوانند با یکدیگر داشته باشند، عمال تا قبل از روی کار آمدن دولت یازدهم حتی امکان حضور دانشجویان حقوق بینالملل در دورههای تحصیالت تکمیلی روابط ...
بیشتر
لزوم ایجاد ارتباط میان دو رشته روابط بینالملل و حقوق بینالملل سالهاست که در نظام آموزشی ایران مغفول مانده است و علیرغم تشابهات فراوان و همکاریهای متعددی که دانشمندان این دو حوزه میتوانند با یکدیگر داشته باشند، عمال تا قبل از روی کار آمدن دولت یازدهم حتی امکان حضور دانشجویان حقوق بینالملل در دورههای تحصیالت تکمیلی روابط بینالملل و بالعکس فراهم نبود. اما آیا اساسا در عصر کنونی امکان شناخت مناسب پدیدههای بینالمللی با اتخاذ رویکردهای تکرشتهای، متصلب و جزمی ممکن است؟ این مقاله در تلاش برای پاسخ دادن به سؤال فوق و به منظور به تصویر کشیدن یکی از وجوه پیچیده تعامل متقابل حقوق بینالملل و روابط بینالملل، به کنکاش در حوزه خطیر معاهدات امنیتی بینالمللی پرداخته و ضمن معرفی مفهوم اعتبارسازی، به طور خاص تلاش میکند تا تفاوت زاویه دید و ظرفیت همکاری ممکن الحصول بین پژوهشگران حوزه حقوق بین الملل و روابط بین الملل را مورد بررسی قرار بدهد. این نوشتار ضمن اینکه نخستین اثر به زبان فارسی برای معرفی مفهوم اعتبارسازی به جامعه محققان علم سیاست و حقوق بین الملل محسوب می شود، در صدد است تا با استفاده از روش شناسی تطبیقی و گزینش یک نمونه مطالعاتی ملی، برای نخستین بار چرایی و نحوه سرریز اعتبار دولتها، از حوزه بین الملل به حوزه حقوق بین الملل را نیز اثبات کند.