مدیریت دولتی
علی شیرین؛ لطف اله فروزنده؛ حسن دانایی فرد؛ احمد علی خائف الهی
چکیده
برساخت یا سازه توانمندسازی بهمعنای «قدرت دادن» و «تواناسازی» بارها در رشتههای مختلف بهعنوان یک سازه میانرشتهای بررسی شده است. معنای این سازه در ابتدای رخداد تحول در دو رشته دینشناسی و جامعهشناسی به سهمبندی یا بهاشتراکگذاری قدرت مربوط میشد. در سالهای بعد که سازه توانمندسازی در رشتههای آموزش و پرورش، ...
بیشتر
برساخت یا سازه توانمندسازی بهمعنای «قدرت دادن» و «تواناسازی» بارها در رشتههای مختلف بهعنوان یک سازه میانرشتهای بررسی شده است. معنای این سازه در ابتدای رخداد تحول در دو رشته دینشناسی و جامعهشناسی به سهمبندی یا بهاشتراکگذاری قدرت مربوط میشد. در سالهای بعد که سازه توانمندسازی در رشتههای آموزش و پرورش، روانشناسی، و مددکاری اجتماعی مطرح شد، هدف غایی از طرح آن، افزایش رفاه انسان بود و در حوزه مدیریت، به پیوند توانمندسازی با بهرهوری توجه شد. هدف این مقاله، واکاوی تطور سازه توانمندسازی بین رشتههای حوزه علوم تجربی، انسانی، و اجتماعی در ایران است؛ بنابراین، با استفاده از روش پژوهش کیفی تحلیل محتوا، دادههای موردنیاز از 250 مقاله در سامانه مجلههای علمی کشور در رشتههای مختلف جمعآوری و با استفاده از نرمافزار اسپیاساس23 و تکنیکهای آماری کروسکال والیس، تحلیل خوشهای و کایدو تحلیل شد. نتایج بهدستآمده نشان میدهد که این سازه در رشتههای مدیریت بیشتر بر ارتقای بهرهوری نیروی انسانی، و در رشتههای دیگر، بر ارتقای رفاه انسان و سهمبندی قدرت متمرکز بوده است. علاوهبر این، در ایران سعی شده است، مقوله تعالی انسان با رویکرد اسلامی ایرانی الگوسازی شود. پیشنهاد میشود برای درک درست سازه توانمندسازی و طراحی الگوی جامع، با نگاه میانرشتهای به رویکرد روانشناختی یا رویکرد ساختاری و یا ترکیبی از آنها توجه شود.